Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)
кару́нкі, -аў.
Ажурныя вырабы з ільняных, шаўковых і іншых нітак для аздобы бялізны, адзення і пад.
|| прым.кару́нкавы, -ая, -ае.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
кару́нкі, -нак ед.нет кру́жево ср.; кружева́мн.
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
кару́нкі, ‑аў; адз.няма.
Ажурныя, сятчастыя вырабы з ільняных, шаўковых і інш. нітак для аздобы бялізны, адзення і пад. Рукавы абрамлялі танюсенькія карункі.Машара.На развітанне .. Кася падаравала .. тоненькую насовачку, аздобленую карункамі.Васілевіч.//перан.; чаго або якія. Тое, што сваім выглядам нагадвае такі выраб. А мора ўжо ўгаманілася, толькі на прыбярэжнай кручы ды на мокрым жвіры пляжа віднеліся белыя карункі пены.Сабаленка.Сонца .. паклала на палаючыя вокны двухпавярховага драўлянага дома свае мядзяныя карункі.Рамановіч.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)
кару́нкімн Spítze f -, -n;
пле́ценыя кару́нкі Klöppelspitzen pl;
аздо́біць суке́нку кару́нкамі ein Kleid mit Spítzen besétzen
Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)
кару́нкі
(ст.-польск. koronki, korunki)
тэкстыльныя ажурнасеткавыя вырабы, у якіх узор утвараецца перапляценнем нітак (ільняных, шаўковых і інш.); выкарыстоўваюцца для аздобы 'бялізны, адзення.
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)
Кару́нкі ’карункі’ (Нас., Шат., Касп.). Гл. каронкі.
Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)
ВАЛАГО́ДСКІЯ КАРУ́НКІ,
від рус. карункаў, плеценых на каклюшках (драўляных палачках); пашыраны ў Валагодскай вобл. Расіі. Плаўная лінія, якая ўтварае ўзор, не перарываецца, не перакрыжоўваецца і выступае ў выглядзе выплеценай тасьмы на фоне тонкай ажурнай «рашоткі». Карункапляценне тут пачало складвацца ў 16—17 ст., як промысел аформілася на пач. 19 ст. У 1968 створана аб’яднанне «Сняжынка». Да 1940-х г. пераважалі мерныя карункі для аздобы бялізны, пазней асн. прадукцыяй сталі адзінкавыя вырабы — посцілкі, сурвэткі, фіранкі з геаметрычным і раслінным узорамі; святочныя дэталі жан. адзення — каўнерыкі, жабо і інш., а таксама унікальныя выставачныя ўзоры. Валагодскія карункі адзначаны ў Парыжы залатым медалём (1925) і «Гран-пры» (1937), залатым медалём у Бруселі (1958).
Літ.:
Попова О.С., Каплан Н.И. Русские художественные промыслы. М., 1984.