ста́днік

‘пастух, даглядчык свойскай жывёлы і птушкі; карова, конь, свіння’

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. ста́днік ста́днікі
Р. ста́дніка ста́днікаў
Д. ста́дніку ста́днікам
В. ста́дніка ста́днікаў
Т. ста́днікам ста́днікамі
М. ста́дніку ста́дніках

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

даі́цца, 1 і 2 ас. звычайна не ўжыв., до́іцца; незак.

Даваць малако.

Карова яшчэ доіцца.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

до́йны, -ая, -ае.

Які доіцца, дае малако.

Д. статак.

Дойная карова.

|| наз. до́йнасць, -і, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

до́йный до́йны;

до́йная коро́ва до́йная каро́ва.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

першацёлка, -і, ДМ -лцы, мн. -і, -лак, ж.

Карова, якая целіцца або ацялілася першы раз.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

зарыка́ць, 1 і 2 ас. не ўжыв., -а́е; зак.

Зараўці (пра жывёлу, звычайна карову).

Карова зарыкала.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

це́льная: ц. каро́ва сте́льная коро́ва

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

падпа́ліна, -ы, мн. -ы, -лін, ж.

Рыжаватая або белаватая пляма на поўсці жывёлы.

Карова чорная з падпалінамі.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

запусці́цца, 1 і 2 ас. не ўжыв., -пу́сціцца; зак.

Перастаць даіцца перад ацёлам.

Карова запусцілася.

|| незак. запуска́цца, -а́ецца.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

раздаі́цца, 1 і 2 ас. не ўжыв., -до́іцца; зак.

Пачаць даваць больш малака.

Карова раздаілася.

|| незак. раздо́йвацца, -аецца.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)