зарыка́ць, 1 і 2 ас. не ўжыв., -а́е; зак.

Зараўці (пра жывёлу, звычайна карову).

Карова зарыкала.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

першацёлка, -і, ДМ -лцы, мн. -і, -лак, ж.

Карова, якая целіцца або ацялілася першы раз.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

це́льная: ц. каро́ва сте́льная коро́ва

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

падпа́ліна, -ы, мн. -ы, -лін, ж.

Рыжаватая або белаватая пляма на поўсці жывёлы.

Карова чорная з падпалінамі.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

запусці́цца, 1 і 2 ас. не ўжыв., -пу́сціцца; зак.

Перастаць даіцца перад ацёлам.

Карова запусцілася.

|| незак. запуска́цца, -а́ецца.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

раздаі́цца, 1 і 2 ас. не ўжыв., -до́іцца; зак.

Пачаць даваць больш малака.

Карова раздаілася.

|| незак. раздо́йвацца, -аецца.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

первоте́льный / первоте́льная коро́ва каро́ва пе́ршага цяле́ння, пярша́чка.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

до́йны до́йный;

◊ ~ная каро́ва — до́йная коро́ва

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

паро́дзісты, -ая, -ае.

З ярка выражанымі прыметамі добрай пароды (у 1 і 3 знач.).

Пародзістая карова.

|| наз. паро́дзістасць, -і, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

до́йны, ‑ая, ‑ае.

Які доіцца, дае малако. Дойная каза. Дойны статак.

•••

Дойная карова гл. карова.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)