тэатра́льна-канцэ́ртны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
тэатра́льна-канцэ́ртны |
тэатра́льна-канцэ́ртная |
тэатра́льна-канцэ́ртнае |
тэатра́льна-канцэ́ртныя |
| Р. |
тэатра́льна-канцэ́ртнага |
тэатра́льна-канцэ́ртнай
тэатра́льна-канцэ́ртнае |
тэатра́льна-канцэ́ртнага |
тэатра́льна-канцэ́ртных |
| Д. |
тэатра́льна-канцэ́ртнаму |
тэатра́льна-канцэ́ртнай |
тэатра́льна-канцэ́ртнаму |
тэатра́льна-канцэ́ртным |
| В. |
тэатра́льна-канцэ́ртны (неадуш.)
тэатра́льна-канцэ́ртнага (адуш.) |
тэатра́льна-канцэ́ртную |
тэатра́льна-канцэ́ртнае |
тэатра́льна-канцэ́ртныя (неадуш.)
тэатра́льна-канцэ́ртных (адуш.) |
| Т. |
тэатра́льна-канцэ́ртным |
тэатра́льна-канцэ́ртнай
тэатра́льна-канцэ́ртнаю |
тэатра́льна-канцэ́ртным |
тэатра́льна-канцэ́ртнымі |
| М. |
тэатра́льна-канцэ́ртным |
тэатра́льна-канцэ́ртнай |
тэатра́льна-канцэ́ртным |
тэатра́льна-канцэ́ртных |
Крыніцы:
piskunou2012.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
эстра́дна-канцэ́ртны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
эстра́дна-канцэ́ртны |
эстра́дна-канцэ́ртная |
эстра́дна-канцэ́ртнае |
эстра́дна-канцэ́ртныя |
| Р. |
эстра́дна-канцэ́ртнага |
эстра́дна-канцэ́ртнай
эстра́дна-канцэ́ртнае |
эстра́дна-канцэ́ртнага |
эстра́дна-канцэ́ртных |
| Д. |
эстра́дна-канцэ́ртнаму |
эстра́дна-канцэ́ртнай |
эстра́дна-канцэ́ртнаму |
эстра́дна-канцэ́ртным |
| В. |
эстра́дна-канцэ́ртны (неадуш.)
эстра́дна-канцэ́ртнага (адуш.) |
эстра́дна-канцэ́ртную |
эстра́дна-канцэ́ртнае |
эстра́дна-канцэ́ртныя (неадуш.)
эстра́дна-канцэ́ртных (адуш.) |
| Т. |
эстра́дна-канцэ́ртным |
эстра́дна-канцэ́ртнай
эстра́дна-канцэ́ртнаю |
эстра́дна-канцэ́ртным |
эстра́дна-канцэ́ртнымі |
| М. |
эстра́дна-канцэ́ртным |
эстра́дна-канцэ́ртнай |
эстра́дна-канцэ́ртным |
эстра́дна-канцэ́ртных |
Крыніцы:
piskunou2012.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
парафра́за, -ы, мн. -ы, -ра́з, ж. (кніжн.).
1. Пераказ сваімі словамі або ў іншай форме зместу чаго-н., напр.: «аўтар гэтых радкоў» замест «я» ў мове аўтара.
2. Інструментальная канцэртная п’еса, заснаваная на тэмах папулярных песень і оперных арый, пашыраная ў 19 ст.
П. піяніста-віртуоза Ф.
Ліста.
|| прым. парафрасты́чны, -ая, -ае.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
за́ла, ‑ы, ж. і зал, ‑а, м.
1. Вялікае памяшканне для мнагалюдных сходаў, якіх‑н. заняткаў і пад. Чытальная зала. Канцэртная зала. Спартыўны зал. // Аб людзях, якія знаходзяцца ў гэтым памяшканні. [Генадзій:] Таленавітае выкананне выклікала бурную рэакцыю ўсяе залы. Крапіва. Зал не мог выгаварыцца і сціхнуць. Яго зачапілі за жывое. Пташнікаў.
2. Прасторны пакой у кватэры, прызначаны для прыёму гасцей, адпачынку. Прасторная і светлая зала была ўбрана чысценька, акуратна на мяшчанскі лад. Колас.
•••
Актавая зала — зала для ўрачыстых пасяджэнняў у навучальных і іншых установах.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)