пако́лваць, -аю, -аеш, -ае; незак.

Зрэдку злёгку калоць.

У грудзях паколвае (безас.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

коло́ть​I несов. (раскалывать) кало́ць;

коло́ть дрова́ кало́ць дро́вы.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

иска́лывать несов. кало́ць, ско́лваць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

пыря́ть несов. паро́ць, кало́ць.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

закало́ць², 1 і 2 ас. не ўжыв., -ко́ле; зак.

Пачаць калоць¹ (у 1 знач.).

Закалола ў бок.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

коло́ть​II несов., прям., перен. кало́ць; паро́ць;

коло́ть була́вкой кало́ць шпі́лькай;

коло́ть упрёками кало́ць дако́рамі;

коло́ть свине́й кало́ць свіне́й;

коло́ть в боку́ безл. кало́ць у баку́;

пра́вда глаза́ ко́лет посл. пра́ўда во́чы ко́ле.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

е́ліць

‘калоць’

дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. е́лю е́лім
2-я ас. е́ліш е́ліце
3-я ас. е́ліць е́ляць
Прошлы час
м. е́ліў е́лілі
ж. е́ліла
н. е́ліла
Загадны лад
2-я ас. е́ль е́льце
Дзеепрыслоўе
цяп. час е́лячы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

дрывако́л, -а, мн. -ы, -аў, м.

1. Той, хто наймаецца калоць дровы.

2. Цяжкая сякера з клінападобным лязом для колкі дроў; калун.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

жыга́ліць

‘джаліць, калоць каго-небудзь, што-небудзь’

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. жыга́лю жыга́лім
2-я ас. жыга́ліш жыга́ліце
3-я ас. жыга́ліць жыга́ляць
Прошлы час
м. жыга́ліў жыга́лілі
ж. жыга́ліла
н. жыга́ліла
Загадны лад
2-я ас. жыга́ль жыга́льце
Дзеепрыслоўе
цяп. час жыга́лячы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

лом¹, -а, мн. ламы́, -о́ў, м.

Металічны завостраны стрыжань, якім разбіваюць, ломяць што-н. цвёрдае.

Калоць лёд ломам.

|| памянш. ло́мік, -а, мн. -і, -аў, м.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)