кало́ць​I разм (расшчапляць) spálten vt; hácken vt (дровы); knácken vt (арэх)

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

кало́ць​II

1. (іголкай) stéchen* vt (чым-н mit D);

2. безас:

у мяне́ ко́ле ў баку́ ich habe Séitenstechen;

3. (жывёлу) ábstechen* vt, schláchten vt;

4. (з’едліва папракаць каго-н) stícheln vi; spítze Bemérkungen máchen; j-n durch spítze [bóshafte] Bemérkungen réizen [kränken];

◊ кало́ць во́чы каму-н (папракаць) j-m Vórwürfe máchen, j-m etw. únter die Náse réiben*; (быць непрыемным) j-n únangenehm berühren, j-m únangenehm sein;

пра́ўда во́чы ко́ле die Wáhrheit hört man úngern; die Wáhrheit ist únbequem [únangenehm]

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

schéiten

vt

Holz ~ — кало́ць дро́вы

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

ábschlachten

vt рэ́заць, забіва́ць, кало́ць (жывёлу)

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

bayonet

[ˈbeɪənət]

1.

n.

штых -а́ m.

2.

v.t.

кало́ць, прабіва́ць штыхо́м

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

schláchten

vt кало́ць, рэза́ць (жывёлу, птушку); забіва́ць (людзей)

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

stácheln

vt

1) джа́ліць, кало́ць

2) гавары́ць з’е́дліва, пацве́льваць, паке́пліваць, дражні́ць

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

pícken

1.

vt

1) дзяўбці́

2) кало́ць

2.

vi сту́каць дзю́бай

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

stícheln

vi

1) кало́ць [прастро́чваць] іго́лкай

2) (auf A) гавары́ць з’е́длівыя сло́вы (каму-н.)

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

maul

[mɔl]

1.

n.

цяжкі́ мо́лат

2.

v.t.

1) кале́чыць, біць і цяга́ць; набіва́ць сінякі́

2) кало́ць кало́ду (клі́нам і мо́латам)

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)