гео́ргіеўскі: г. кавале́р ист. гео́ргиевский кавале́р;

г. крыж — ист. гео́ргиевский крест

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

фасо́ністы, -ая, -ае (разм.).

1. Прыгожага, моднага фасону.

Фасоністая сукенка.

2. Пра чалавека: франтаваты, фарсісты.

Ф. кавалер.

|| наз. фасо́ністасць, -і, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

кавале́рскі кавале́рский; ухажёрский; см. кавале́р I

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

адстаўны́, -а́я, -о́е.

1. Які знаходзіцца ў адстаўцы.

А. маёр.

2. разм. Якога адхілілі.

А. кавалер.

◊

Адстаўной казы барабаншчык (разм., іран.) — чалавек, з якім ніхто не лічыцца.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

ухажёр прост. кавале́р, -ра м., залётнік, -ка м.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

Маладзя́н ’кавалер, жаніх’ (навагр., Дзмітр.) ’стары кавалер’ (Сцяц.). Відавочна, запазычана з польск. młodzian ’малады чалавек, юнак’, якое ўзыходзіць да прасл. mold‑ěnъ.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

марцо́вы: м. кавале́р прост., шутл. (о старом волоките) мыши́ный жере́бчик

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

дзяцю́к (род. дзецюка́) м.

1. молодо́й па́рень;

2. прост. кавале́р, ухажёр

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

Мікала́еўская дзе́ўка ’старая незамужняя дзяўчына’ (Сцяшк.). Ад імя цара Мікалая II. Аналагічна польскі кава́лер ’стары халасцяк’.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

танцо́р, ‑а, м.

1. Той, хто танцуе, умее танцаваць. Алесь Сянкевіч — першы кавалер і танцор на вёсцы. С. Александровіч. На вёсцы .. [Міхася] любілі: і танцор, і спявак. Брыль.

2. Уст. Артыст балета.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)