бунт¹, -у, М -нце, мн. -ы, -аў, м.

Стыхійнае паўстанне, мяцеж.

Зямельны б. сялян.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

парцэ́ла, ‑ы, ж.

Невялікі зямельны ўчастак.

[Фр. parcelle — часцінка, невялікая доля.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

пабо́льшыць, -шу, -шыш, -шыць; -шаны; зак., што.

Зрабіць большым па колькасці, памеры, аб’ёме і пад.

П. зямельны надзел.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

земаддзе́л м. (зяме́льны аддзе́л) земотде́л (земе́льный отде́л)

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

землеўлада́нне, -я, н.

1. Уладанне зямлёй на правах прыватнай уласнасці (кніжн.).

2. Зямельны ўчастак, што знаходзіцца ў чыім-н. уладанні (афіц.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

перадзялі́ць, -дзялю́, -дзе́ліш, -дзе́ліць; -дзе́лены; зак., што.

Падзяліць нанава, іначай.

П. зямельны ўчастак.

|| незак. перадзе́льваць, -аю, -аеш, -ае.

|| наз. перадзе́л, -у, м.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

улада́нне, -я, н.

1. гл. уладаць.

2. мн. -і, -яў. Нерухомая маёмасць, зямельны ўчастак (таксама пра дзяржаўныя тэрыторыі).

Вялізныя ўладанні.

Каланіяльныя ўладанні.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

земотде́л (земе́льный отде́л) зямаддзе́л, -лу м. (зяме́льны аддзе́л).

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

земфо́нд (земе́льный фонд) зямфо́нд, -ду м. (зяме́льны фонд).

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

наде́л надзе́л, -ла м.;

земе́льный наде́л зяме́льны надзе́л.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)