Verbum

изъя́тие ср.

1. (конфискация) канфіска́цыя, -цыі ж., адабра́нне, -ння ср.; (выемка) вы́емка, -кі ж., вы́нятка, -кі ж.;

2. (из употребления) зня́цце, -цця ср.; (исключение) выключэ́нне, -ння ср.; вы́нятак, -тка м.;

всё без изъя́тия усё без выключэ́ння;

в изъя́тие из о́бщих зако́нов як выключэ́нне з агу́льных зако́наў;

устране́ние ср.

1. устаране́нне, -ння ср.; неоконч. прыма́нне, -ння ср., прыбіра́нне, -ння ср.; знішчэ́нне, -ння ср.; ліквіда́цыя, -цыі ж.; неоконч. ліквідава́нне, -ння ср.;

2. звальне́нне, -ння ср.; зня́цце, -цця ср. (з паса́ды); неоконч. зніма́нне, -ння ср. (з паса́ды); устаране́нне, -ння ср.; см. устрани́ть;

3. устаране́нне, -ння ср.; ухіле́нне, -ння ср.; адыхо́д, -да м.; см. устрани́ться;