неўрапа́тыя, ‑і, ж.

Агульнае абазначэнне нервовых хвароб без сталых патолага-анатамічных змен.

[Ад грэч. neuron — валакно, нерв і pados — пакута.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

гігро́граф, ‑а, м.

Самапісны прыбор для бесперапыннай рэгістрацыі змен адноснай вільготнасці паветра.

[Ад грэч. hygrós — вільготны і gráphō — пішу.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

карэ́кцыя, -і, ж. (спец.).

1. Выпраўленне, частковае змяненне чаго-н.

К. зроку.

2. Унясенне паправак у дзеянне вымяральных прыбораў, рэгулятараў у залежнасці ад змен умоў іх эксплуатацыі.

К. траекторыі палёту самалёта.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

магнітагра́ма, ‑ы, ж.

Графічны запіс змен магнітнага поля Зямлі, які атрымліваецца пры дапамозе магнітографа.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

мнагазме́нны, ‑ая, ‑ае.

Звязаны з работай некалькіх змен (на заводзе, прадпрыемствах і пад.). Мнагазменная работа.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

этыяля́цыя, ‑і, ж.

Спец. Сукупнасць змен, якія адбываюцца ў арганізме раслін пад уплывам адсутнасці святла.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

баро́метр, -а, мн. -ы, -аў, м.

1. Прыбор для вымярэння атмасфернага ціску.

Ртутны б.

2. перан., чаго. Паказчык якіх-н. змен, стану чаго-н.

Б. грамадскай думкі.

Літаратурны б.

|| прым. бараметры́чны, -ая, -ае.

Бараметрычныя паказчыкі.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

чахарда́, -ы́, ДМ -дзе́, ж.

1. Гульня, у якой ігракі па чарзе скачуць цераз спіны партнёраў, якія стаяць сагнуўшыся ці на карачках.

2. перан. Блытаніна, якая ўзнікае з-за пастаянных змен, перамяшчэнняў (разм.).

Міністэрская ч.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

прыўне́сці, -нясу́, -нясе́ш, -нясе́; -нясём, -несяце́, -нясу́ць; -нёс, -не́сла; -нясі́; -не́сены; зак., што і ў што.

Уключыць, унесці што-н. дадатковае, пабочнае.

Рэчаіснасць прыўнесла ў жыццё многа змен.

|| незак. прыўно́сіць, -о́шу, -о́сіш, -о́сіць.

|| наз. прыўнясе́нне, -я, н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

змее... (а таксама змен...).

Першая састаўная частка складаных слоў, якая адпавядае па значэнню слову «змяя», напрыклад: змеегалоўнік, змеепадобны.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)