Пераход колькасных змен у якасныя 1/109, 115; 3/411; 4/341, 342; 6/57; 7/143; 8/389—390; 9/234, 553; 11/403, 532

Беларуская Савецкая Энцыклапедыя (1969—76, паказальнікі; правапіс да 2008 г., часткова)

зме́на

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. зме́на зме́ны
Р. зме́ны зме́н
Д. зме́не зме́нам
В. зме́ну зме́ны
Т. зме́най
зме́наю		 зме́намі
М. зме́не зме́нах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

руці́на, -ы, ж.

Боязь змен, кансерватызм і застой у справах, ладзе жыцця.

|| прым. руці́нны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

машы́на-зме́на

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. машы́на-зме́на машы́на-зме́ны
Р. машы́на-зме́ны машы́на-зме́н
Д. машы́на-зме́не машы́на-зме́нам
В. машы́на-зме́ну машы́на-зме́ны
Т. машы́на-зме́най
машы́на-зме́наю		 машы́на-зме́намі
М. машы́на-зме́не машы́на-зме́нах

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

цытаэкало́гія, -і, ж.

Галіна біялогіі, якая вывучае ролю змен на клетачным узроўні ў працэсе прыстасавання арганізмаў да ўмоў навакольнага асяроддзя.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

belássen

* vt пакіда́ць (без змен)

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

паступо́вы, -ая, -ае.

Які адбываецца не адразу, без рэзкіх змен.

П. пераход да чаго-н. Ажыццяўляць што-н. паступова (прысл.).

|| наз. паступо́васць, -і, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

беспераме́нны, ‑ая, ‑ае.

Які адбываецца без усякіх змен.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

мутаге́ннасць, ‑і, ж.

Спец. Здольнасць да мутацыйных змен спадчыннасці.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

бараско́п, ‑а, м.

Прылада для выяўлення змен ціску паветра.

[Грэч. báros — цяжар і skopeō — гляджу.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)