навыштуко́ўваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., чаго.

Разм. Выштукаваць, змайстраваць значную колькасць чаго‑н. Навыштукоўваць цацак з дрэва.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

саштукава́ць

‘закрыць адтуліну ў чым-небудзь; сшыць што-небудзь з кавалкаў тканіны; змайстраваць, вынайсці што-небудзь’

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. саштуку́ю саштуку́ем
2-я ас. саштуку́еш саштуку́еце
3-я ас. саштуку́е саштуку́юць
Прошлы час
м. саштукава́ў саштукава́лі
ж. саштукава́ла
н. саштукава́ла
Загадны лад
2-я ас. саштуку́й саштуку́йце
Дзеепрыслоўе
прош. час саштукава́ўшы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

сооруди́ть сов.

1. (построить) збудава́ць;

2. (сделать, приготовить) разг. змайстрава́ць.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

свіро́нак, ‑нка, м.

Памянш. да свіран; невялікі свіран. На Бярозавым хутары ёсць работа: свіронак перасыпаць ды паветку змайстраваць Адольфу Даўнару. Колас.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

змайстрава́ны

1. смастерённый; сооружённый; сла́женный;

2. перен., разг., пренебр. состря́панный;

1, 2 см. змайстрава́ць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

спрово́рить сов., уст., прост.

1. (сделать быстро, проворно) змайстрава́ць;

2. (украсть, стащить) спе́рці, сцягну́ць.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

змудрава́ць, ‑рую, ‑руеш, ‑руе; зак., што.

Разм.

1. Мудруючы, зрабіць што‑н. недарэчнае, абсурднае.

2. Зрабіць, змайстраваць што‑н., прымяняючы выдумку, умельства. Непадалёк калгасныя цесляры змудравалі хатку, нешта накшталт інтэрната для пастухоў і даярак. Асіпенка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

состря́пать сов.

1. (обед) згатава́ць;

2. перен., пренебр. змайстрава́ць, зля́паць, скле́іць; сфабрыкава́ць;

состря́пать доно́с сфабрыкава́ць дано́с.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

назбіва́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., чаго.

1. Збіць, абабіць нейкую колькасць чаго‑н. Назбіваць яблыкаў. // Падстрэліўшы на ляту, збіць вялікую колькасць чаго‑н. Назбіваць варожых самалётаў.

2. Разм. Прыбіваючы адно да другога, змайстраваць нейкую колькасць чаго‑н. Назбіваць табурэтак. Назбіваць скрынак.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

вы́рабіць, -блю, -біш, -біць; -блены; зак., што.

1. Зрабіць, выпрацаваць з чаго-н.; выпусціць.

Завод вырабіў многа станкоў.

2. Апрацаваць дубленнем.

В. авечую шкуру.

3. Выканаць пэўную колькасць работы; выпрацаваць.

В. норму.

4. Добра падрыхтаваць для пасеву, пасадкі (глебу).

В. поле.

5. Дасканала зрабіць; змайстраваць.

В. ліштвы.

6. Запэцкаць, сапсаваць што-н. неахайным абыходжаннем (разм.).

В. паліто ў смалу.

|| незак. вырабля́ць, -я́ю, -я́еш, -я́е.

|| наз. вы́раб, -у, м. (да 1 і 2 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)