змайстрава́ць гл. майстраваць.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

змайстрава́ць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. змайстру́ю змайстру́ем
2-я ас. змайстру́еш змайстру́еце
3-я ас. змайстру́е змайстру́юць
Прошлы час
м. змайстрава́ў змайстрава́лі
ж. змайстрава́ла
н. змайстрава́ла
Загадны лад
2-я ас. змайстру́й змайстру́йце
Дзеепрыслоўе
прош. час змайстрава́ўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

змайстрава́ць сов.

1. (сделать, приготовить) смастери́ть; сооруди́ть; сла́дить;

2. перен., разг., пренебр. состря́пать;

з. адка́з — состря́пать отве́т

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

змайстрава́ць, ‑рую, ‑руеш, ‑руе.

Зак. да майстраваць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

змайстрава́ць

1. ánfertigen vt, hérstellen vt; zusámmenzimmern vt;

2. zusámmenbasteln vt; гл. майстраваць; разм. пагард. áusdenken* vt, áussinnen* vt, zusámmenschmieren vt (выдумляць)

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

майстрава́ць, -ру́ю, -ру́еш, -ру́е; -ру́й; незак., што.

Рабіць, вырабляць што-н., звычайна ручным спосабам.

|| зак. змайстрава́ць, -ру́ю, -ру́еш, -ру́е; -ру́й; -рава́ны і вы́майстраваць, -рую, -руеш, -руе; -руй; -раваны.

|| наз. майстрава́нне, -я, н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

смастери́ть сов. змайстрава́ць.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

вы́штукаваць, -кую, -куеш, -куе; -куй; -каваны; зак., што (разм.).

Змайстраваць што-н., разумна камбінуючы, эканомна выкарыстоўваючы матэрыял.

В. цацку.

|| незак. выштуко́ўваць, -аю, -аеш, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

zuréchtbasteln

аддз. vt змайстрава́ць

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

замайстрава́ць

‘змайстраваць што-небудзь’

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. замайстру́ю замайстру́ем
2-я ас. замайстру́еш замайстру́еце
3-я ас. замайстру́е замайстру́юць
Прошлы час
м. замайстрава́ў замайстрава́лі
ж. замайстрава́ла
н. замайстрава́ла
Загадны лад
2-я ас. замайстру́й замайстру́йце
Дзеепрыслоўе
прош. час замайстрава́ўшы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)