све́жасць, -і, ж.

1. гл. свежы.

2. Халаднаватае, чыстае паветра; прахалода.

У акно дыхнула свежасцю.

3. Свежы, здаровы выгляд.

С. шчок.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

невреди́мый цэ́лы; непашко́джаны; (здоровый) здаро́вы;

◊

жив, цел и невреди́м жывы́, цэ́лы і здаро́вы.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

здаро́ў,

гл. здаровы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ра́жий прост. (о человеке) мажны́; здаро́вы.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

здараве́йшы, ‑ая, ‑ае.

Выш. ст. да прым. здаровы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

хварава́ты, ‑ая, ‑ае.

Не зусім здаровы, амаль хворы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

мацу́нак, -нку, м. (разм.).

1. Уласцівасць моцнага; моц, трываласць.

У віне дзесяць градусаў мацунку.

Мароз набірае м.

М. матэрыі.

2. Яда, якой можна падсілкавацца, падмацаваць сілы.

Жытні хлеб — здаровы м.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

стра́ўнік, ‑а, м.

Орган стрававання чалавека і жывёл. Здаровы страўнік. Язва страўніка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

здра́вый

1. (разумный, правильный) здаро́вы;

2. (здоровый) уст. здаро́вы; ду́жы;

◊

в здра́вом уме́ см. ум;

вопреки́ здра́вому смы́слу насу́перак разва́зе, насу́перак цвяро́заму ро́зуму;

здра́вый ум цвяро́зы ро́зум;

здрав и невреди́м жывы́ і здаро́вы.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

аргані́зм, -а, мн. -ы, -аў, м.

1. Усякая жывая істота, расліна.

Развіццё арганізмаў.

2. Сукупнасць фізічных і духоўных уласцівасцей чалавека.

Здаровы а.

3. Складанае арганізаванае адзінства (перан.).

Дзяржаўны а.

|| прым. аргані́зменны, -ая, -ае (да 1 знач.; спец.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)