ку́рчыць, -чу, -чыш, -чыць; незак.

1. каго (што), звычайна безас. Балюча зводзіць мышцы цела.

Яго ўсяго курчыла.

2. што. Падгінаць.

К. пальцы на назе.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

обма́нывать несов. падма́нваць, ашу́кваць, зво́дзіць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

кадыфікава́ць, -ку́ю, -ку́еш, -ку́е; -ку́й; -кава́ны; зак. і незак., што (спец.).

Класіфікуючы, звесці (зводзіць) у кодэкс (у 1 знач.).

К. законы.

|| наз. кадыфіка́цыя, -і, ж.

|| прым. кадыфікацы́йны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

звадзі́ць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. зваджу́ зво́дзім
2-я ас. зво́дзіш зво́дзіце
3-я ас. зво́дзіць зво́дзяць
Прошлы час
м. звадзі́ў звадзі́лі
ж. звадзі́ла
н. звадзі́ла
Загадны лад
2-я ас. звадзі́ звадзі́це
Дзеепрыслоўе
прош. час звадзі́ўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

ма́рніць

‘зводзіць, траціць што-небудзь марна’

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. ма́рню ма́рнім
2-я ас. ма́рніш ма́рніце
3-я ас. ма́рніць ма́рняць
Прошлы час
м. ма́рніў ма́рнілі
ж. ма́рніла
н. ма́рніла
Загадны лад
2-я ас. ма́рні ма́рніце
Дзеепрыслоўе
цяп. час ма́рнячы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

зво́дзіцца, ‑джуся, ‑дзішся, ‑дзіцца; незак.

1. Незак. да звесціся.

2. Зал. да зводзіць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

звядзе́нне, ‑я, н.

Дзеянне паводле дзеясл. зводзіць — звесці (у 3–9 і 12 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

кадыфікава́ць, ‑кую, ‑куеш, ‑куе; зак. і незак., што.

Звесці (зводзіць) у кодэкс, зрабіць (рабіць) кацыфікацыю.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

механіцы́зм, ‑у, м.

Антыдыялектычны кірунак у філасофіі, які зводзіць усю разнастайнасць быцця да простых законаў механікі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

своди́ть​II несов.

1. (вниз, в сторону) зво́дзіць;

2. (заводить) заво́дзіць, адво́дзіць;

3. (лишать высокого положения) зніма́ць, скіда́ць, зво́дзіць;

4. (собирать в одно место) зво́дзіць;

5. (о лесе) зво́дзіць, высяка́ць;

6. (устанавливать знакомство, дружбу и т. п.) заво́дзіць;

7. (сдвигать, сближать) зво́дзіць; (о бровях — ещё) ссо́ўваць;

8. (пятно и т. п.) выво́дзіць;

9. (переносить изображение) пераво́дзіць;

10. (к чему, на что) зво́дзіць (да чаго, у што);

11. (изменять тему разговора, мысли и т. п.) пераво́дзіць, зво́дзіць;

12. (о судорогах) зво́дзіць, ску́рчваць, крыві́ць; см. свести́​ 1—12;

◊

не своди́ть глаз (с кого-л.) не зво́дзіць вачэ́й (з каго-небудзь).

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)