нашыўны́, -а́я, -о́е.

Які нашываецца на што-н. зверху.

Нашыўныя кішэні.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

дані́зу, прысл. (разм.).

Уніз, к долу, да самага нізу.

Зверху д.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

абта́ць, 1 і 2 ас. звычайна не ўжыв., -а́е; зак.

Вызваліцца зверху ці па краях ад снегу, лёду пры яго раставанні́; растаць зверху, з краёў; зменшыцца ў выніку раставання.

Шыбы абталі.

Ільдзіна абтала.

|| незак. абтава́ць, -тае́.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

адматыля́ць

‘скончыць хістаць, рухаць з боку ў бок або зверху ўніз каго-небудзь, што-небудзь ’

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. адматыля́ю адматыля́ем
2-я ас. адматыля́еш адматыля́еце
3-я ас. адматыля́е адматыля́юць
Прошлы час
м. адматыля́ў адматыля́лі
ж. адматыля́ла
н. адматыля́ла
Загадны лад
2-я ас. адматыля́й адматыля́йце
Дзеепрыслоўе
прош. час адматыля́ўшы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

папрыкі́дваць

‘папрыбаўляць, дадаць што-небудзь; папрыкрываць, кінуўшы што-небудзь зверху; прыблізна падлічыць што-небудзь і без прамога дапаўнення’

дзеяслоў, пераходны/непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. папрыкі́дваю папрыкі́дваем
2-я ас. папрыкі́дваеш папрыкі́дваеце
3-я ас. папрыкі́двае папрыкі́дваюць
Прошлы час
м. папрыкі́дваў папрыкі́двалі
ж. папрыкі́двала
н. папрыкі́двала
Загадны лад
2-я ас. папрыкі́двай папрыкі́двайце
Дзеепрыслоўе
прош. час папрыкі́дваўшы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

наве́сны, -ая, -ае.

Такі, пры якім снарады, кулі, апісваючы ў паветры крутую дугу, падаюць зверху.

Н. агонь.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

на́крыўка, -і, ДМ -рыўцы, мн. -і, -рывак, ж.

Тое, чым накрываюць што-н. зверху.

Н. каструлі.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

палу́ндра, выкл.

Вокрык, які перасцерагае аб небяспецы (першапачаткова ў маракоў і пажарных: папярэджанне тыпу «беражыся — падае зверху»).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

абву́гліцца, 1 і 2 ас. звычайна не ўжыв., -ліцца; зак.

Абгарэць зверху, па краях.

Палена абвуглілася.

|| незак. абву́глівацца, -аецца.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

абта́лы, -ая, -ае.

Які абтаў, вызваліўся ад лёду, снегу (зверху, па краях) у выніку яго раставання.

А. бераг ракі.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)