папрыкі́дваць

‘папрыбаўляць, дадаць што-небудзь; папрыкрываць, кінуўшы што-небудзь зверху; прыблізна падлічыць што-небудзь і без прамога дапаўнення’

дзеяслоў, пераходны/непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. папрыкі́дваю папрыкі́дваем
2-я ас. папрыкі́дваеш папрыкі́дваеце
3-я ас. папрыкі́двае папрыкі́дваюць
Прошлы час
м. папрыкі́дваў папрыкі́двалі
ж. папрыкі́двала
н. папрыкі́двала
Загадны лад
2-я ас. папрыкі́двай папрыкі́двайце
Дзеепрыслоўе
прош. час папрыкі́дваўшы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)