зблы́таны в разн. знач. спу́танный; перепу́танный, сме́шанный; см. зблы́таць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

зблэ́ціць

‘зблытаць што-небудзь (вецер зблэціў валасы)’

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. зблэ́чу зблэ́цім
2-я ас. зблэ́ціш зблэ́ціце
3-я ас. зблэ́ціць зблэ́цяць
Прошлы час
м. зблэ́ціў зблэ́цілі
ж. зблэ́ціла
н. зблэ́ціла
Загадны лад
2-я ас. зблэ́ць зблэ́цьце
Дзеепрыслоўе
прош. час зблэ́ціўшы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

скалду́ніць, ‑ню, ‑ніш, ‑ніць; зак., што.

Разм. Зблытаць, скудлаціць (валасы, шэрсць і пад.), ператварыць у калдуны ​2.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

апанта́ць

‘захапіць, апанаваць, авалодаць (апантаць каго-небудзь, што-небудзь); зблытаць, збіць з панталыку каго-небудзь’

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. апанта́ю апанта́ем
2-я ас. апанта́еш апанта́еце
3-я ас. апанта́е апанта́юць
Прошлы час
м. апанта́ў апанта́лі
ж. апанта́ла
н. апанта́ла
Загадны лад
2-я ас. апанта́й апанта́йце
Дзеепрыслоўе
прош. час апанта́ўшы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

змакаро́сіць

‘зблытаць што-небудзь, прывесці ў бязладдзе, беспарадак; пакрышыць, паламаць што-небудзь на дробныя кавалкі’

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. змакаро́шу змакаро́сім
2-я ас. змакаро́сіш змакаро́сіце
3-я ас. змакаро́сіць змакаро́сяць
Прошлы час
м. змакаро́сіў змакаро́сілі
ж. змакаро́сіла
н. змакаро́сіла
Загадны лад
2-я ас. змакаро́сь змакаро́сьце
Дзеепрыслоўе
прош. час змакаро́сіўшы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

склы́чыць, ‑чу, ‑чыш, ‑чыць; зак., што (часцей у форме дзеепрым.).

Абл. Зблытаць, ускудлаціць, накамячыць. Ігар дастаў з кішэні штаноў чырвоненькую расчоску, расчасаў ёй склычаныя чорныя валасы. Ермаловіч.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

шэ́ранькі, ‑ая, ‑ае.

Разм. Ласк. і пагард. да шэры. Нярэдка .. [аўсянку] можна нават з вераб’ём зблытаць: такая ж шэранькая. Ігнаценка. [Кох] .. выбавіўся з гэтага шэранькага і нецікавага жыцця. Лынькоў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

зблы́тваць несов., в разн. знач. спу́тывать; (принимать одно за другое — ещё) перепу́тывать, сме́шивать; см. зблы́таць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

смеша́ть сов.

1. (мешая, соединяя) змяша́ць;

2. (спутать) зблы́таць;

◊

смеша́ть с гря́зью змяша́ць з гра́ззю.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

паблы́таць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., што.

1. Зблытаць, пераблытаць. Паблытаць дрот. □ Так і хацелася абняць [дзеда] і, жартуючы, паблытаць яго сівую бародку. Рылько.

2. Прыняць адно за другое. Я гэты ціхі дым на смак і навобмац[а]к ведаю, Яго я ні з чым не паблытаю. Барадулін.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)