заўва́жыць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. заўва́жу заўва́жым
2-я ас. заўва́жыш заўва́жыце
3-я ас. заўва́жыць заўва́жаць
Прошлы час
м. заўва́жыў заўва́жылі
ж. заўва́жыла
н. заўва́жыла
Загадны лад
2-я ас. заўва́ж заўва́жце
Дзеепрыслоўе
прош. час заўва́жыўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

спасцерага́ць

‘заўважаць, бачыць каго-небудзь, што-небудзь’

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. спасцерага́ю спасцерага́ем
2-я ас. спасцерага́еш спасцерага́еце
3-я ас. спасцерага́е спасцерага́юць
Прошлы час
м. спасцерага́ў спасцерага́лі
ж. спасцерага́ла
н. спасцерага́ла
Загадны лад
2-я ас. спасцерага́й спасцерага́йце
Дзеепрыслоўе
цяп. час спасцерага́ючы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

прыця́мліваць

‘заўважаць каго-небудзь, што-небудзь; прыпамінаць каго-небудзь, што-небудзь’

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. прыця́мліваю прыця́мліваем
2-я ас. прыця́мліваеш прыця́мліваеце
3-я ас. прыця́млівае прыця́мліваюць
Прошлы час
м. прыця́мліваў прыця́млівалі
ж. прыця́млівала
н. прыця́млівала
Загадны лад
2-я ас. прыця́млівай прыця́млівайце
Дзеепрыслоўе
цяп. час прыця́мліваючы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

отмеча́ть несов.

1. в разн. знач. адзнача́ць;

2. (замечать) заўважа́ць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

просма́тривать несов.

1. (ознакомляться) прагляда́ць;

2. (пропускать) прапуска́ць, не заўважа́ць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

пабая́цца, -баю́ся, -баі́шся, -баі́цца; -баі́мся, -баіце́ся, -бая́цца; -бо́йся; зак., каго-чаго, з інф. і з дадан. сказам.

Не адважыцца зрабіць што-н.

П. завірухі.

Пабаялася ісці адна.

Я пабаяўся, што мяне там заўважаць.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

Про́кмець ’момант, міг’ (барыс., леп., Стан.). Да кмеціць ’заўважаць’ (гл.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

стра́усавы, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да страуса, належыць яму. Страусавае пяро.

•••

Страусавая палітыка — імкненне не заўважаць рэчаіснасці, пазбягаць рэальнасці.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

стра́ус, -а, мн. -ы, -аў, м.

Бескілявая нелятаючая птушка з моцнымі заднімі канечнасцямі, доўгай шыяй і невялікай галавой, адзіны сучасны прадстаўнік сямейства страусавых.

|| прым. стра́усавы, -ая, -ае.

◊

Страусавая палітыка — баязлівае імкненне ўхіліцца ад рашэнняў, пазбягаць рэальнасці, не заўважаць рэчаіснасці.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

заўважа́цца, ‑аецца; незак.

1. Назірацца, адчувацца. За Толікам даўно ўжо заўважаўся той грэх, што называецца маною. Ляўданскі.

2. Зал. да заўважаць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)