зару́біна ж., разг. зару́бка, засе́чка, зару́бина

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

зару́біна, ‑ы, ж.

Разм. Засечка, зарубка ​2 (у 2 знач.). Нават і сёння Яшчэ на адным з вушакоў Зарубіны ёсць, Што калісьці мой рост адзначалі. Танк.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

затёс м. зачо́с, -су м.; зару́бка, -кі ж.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

Карб ’гадавое кольца на розе каровы’ (З нар. сл.), карбы ’знакі на рагах у каровы’, ’зарубкі на бірках’ (З нар. сл.). Да ўкр. карб ’знак, след, зарубкі’, літ. kar̃bas ’зарубка’ і інш. — запазычанні з польск. karb ’зарубка’, якое ў сваю чаргу з с.-в.-ням. kërbe ’зарубка’ (Слаўскі, 2, 70). Гл. карбаваць.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

засе́чка ж., в разн. знач. засе́чка; (топором, ножом и т.п. — ещё) зару́бка

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

насе́чка ж.

1. (действие) насяка́нне, -ння ср.; назу́бліванне, -ння ср.; см. насе́чь;

2. (насечённый узор, насечённое место) насе́чка, -кі ж.; (зарубка) зару́бка, -кі ж.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

Скарбе́жыцца (скорбе́жыцца) ‘скруціцца ў скруткі’ (ТС). Да карбе́ж ‘рубец, засечка, зарубка, штрых’ (ТС); гл. карб.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

надсе́чка ж.

1. (действие) надсе́чка, -кі ж., надсяка́нне, -ння ср.;

2. (зарубка) надсе́чка, -кі ж., насе́чка, -кі ж., зару́бка, -кі ж.;

де́лать надсе́чки рабі́ць надсе́чкі (зару́бкі);

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

вы́рубка ж.

1. (действие) высяка́нне, -ння ср., вы́сечка, -кі ж.; выру́бліванне, -ння ср.; вы́рубка, -кі ж.; см. выруба́ть;

2. (вырубленное место) прост. вы́сечка, -кі ж.;

3. (зарубка) зару́бка, -кі ж., засе́чка, -кі ж.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

подру́бка​II ж., портн. падру́бліванне, -ння ср., падру́бка, -кі ж., зару́бліванне, -ння ср., зару́бка, -кі ж.; см. подруба́ть​II.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)