Вы́жыць ’застацца жывым’ (БРС, Нас., Касп., Бяльк.); ’выслужыць, зарабіць што-небудзь’ (Нас.), вы́жыты ’дамагчыся свайго прытворствам, капрызам’ (Клім.). Гл. жыць. Параўн. рус. дыял. вы́жить ’выслужыць, зарабіць што-небудзь’.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

нарабо́тать сов., разг.

1. нарабі́ць;

2. (заработать) зарабі́ць, напрацава́ць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

заро́блены, ‑ая, ‑ае.

Дзеепрым. зал. пр. ад зарабіць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

вы́гандлеваць, ‑люю, ‑люеш, ‑люе; зак., што.

Зарабіць, набыць гандлем.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

нахалту́рыць

‘недобрасумленна зарабіць, здабыць што-небудзь, чаго-небудзь (нахалтурыць грошай) і без прамога дапаўнення’

дзеяслоў, пераходны/непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. нахалту́ру нахалту́рым
2-я ас. нахалту́рыш нахалту́рыце
3-я ас. нахалту́рыць нахалту́раць
Прошлы час
м. нахалту́рыў нахалту́рылі
ж. нахалту́рыла
н. нахалту́рыла
Загадны лад
2-я ас. нахалту́р нахалту́рце
Дзеепрыслоўе
прош. час нахалту́рыўшы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

заро́блены

1. зарабо́танный;

2. заде́ланный;

1, 2 см. зарабі́ць 1, 2

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

назарабля́ць, ‑яю, ‑яеш, ‑яе; зак., чаго.

Зарабіць вялікую колькасць чаго‑н. Назарабляць грошай. Назарабляць хлеба.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

запа́свіць, ‑пасу, ‑пасвіш, ‑пасвіць; зак.

1. каго. Прывучыць кароў да пашы пасля зімы.

2. што. Зарабіць пасьбою.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

мазо́ль, -заля́, мн. -залі́, -залёў, м.

Патаўшчэнне скуры ці пухір з вадкасцю ад працяглага трэння.

Рукі ў мазалях.

Крывавы м.

◊

Жыць з мазаля (разм.) — жыць працай.

Зарабіць сваім мазалём (разм.) — нажыць сваёй працай.

|| прым. мазо́льны, -ая, -ае.

М. пластыр (для вывядзення мазалёў).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

хапану́ць, -ну́, -не́ш, -не́; -нём, -няце́, -ну́ць; -ні́; зак.

1. гл. хапа́ць.

2. Добра зарабіць на чым-н. (разм.).

Хапануў грошай за бульбу.

3. Забраць што-н. у каго-н.; незаконна прысвоіць (разм.).

У яго хапанулі рукавіцы.

4. Выпіць спіртнога, напіцца (разм.).

Х. спірту.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)