замацо́ўваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да замацаваць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

анкерава́ць

‘замацаваць (замацоўваць) канструкцыю пэўным чынам’

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. анкеру́ю анкеру́ем
2-я ас. анкеру́еш анкеру́еце
3-я ас. анкеру́е анкеру́юць
Прошлы час
м. анкерава́ў анкерава́лі
ж. анкерава́ла
н. анкерава́ла
Загадны лад
2-я ас. анкеру́й анкеру́йце
Дзеепрыслоўе
цяп. час анкеру́ючы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

анкерава́ць

‘замацаваць (замацоўваць) канструкцыю пэўным чынам’

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. анкеру́ю анкеру́ем
2-я ас. анкеру́еш анкеру́еце
3-я ас. анкеру́е анкеру́юць
Прошлы час
м. анкерава́ў анкерава́лі
ж. анкерава́ла
н. анкерава́ла
Загадны лад
2-я ас. анкеру́й анкеру́йце
Дзеепрыслоўе
прош. час анкерава́ўшы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

закало́ць¹, -калю́, -ко́леш, -ко́ле; -калі́; -ко́латы; зак.

1. гл. калоць¹.

2. што. Замацаваць, пракалоўшы чым-н. вострым, тонкім.

З. валасы шпількамі.

|| незак. зако́лваць, -аю, -аеш, -ае (да 2 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

замацава́ны, ‑ая, ‑ае.

Дзеепрым. зал. пр. ад замацаваць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

закліні́ць

‘замацаваць што-небудзь; пазбавіцца магчымасці рухацца, варочацца’

дзеяслоў, пераходны/непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. закліню́ закліні́м
2-я ас. закліні́ш заклініце́
3-я ас. закліні́ць закліня́ць
Прошлы час
м. закліні́ў закліні́лі
ж. закліні́ла
н. закліні́ла
Загадны лад
2-я ас. закліні́ закліні́це
Дзеепрыслоўе
прош. час закліні́ўшы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

закліні́ць

‘замацаваць што-небудзь; пазбавіцца магчымасці рухацца, варочацца’

дзеяслоў, пераходны/непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. закліню́ заклі́нім
2-я ас. заклі́ніш заклі́ніце
3-я ас. заклі́ніць заклі́няць
Прошлы час
м. закліні́ў закліні́лі
ж. закліні́ла
н. закліні́ла
Загадны лад
2-я ас. закліні́ закліні́це
Дзеепрыслоўе
прош. час закліні́ўшы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

замацо́ўванне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. замацоўваць — замацаваць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

зашплінтава́ць, ‑тую, ‑туеш, ‑туе; зак., што.

Замацаваць пры дапамозе шплінта.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

уклінава́ць, ‑ную, ‑нуеш, ‑нуе; зак., што.

Замацаваць што‑н. клінамі; заклінаваць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)