зама́шка, ‑і, ДМ ‑шцы, ж.

Разм.

1. Дзеянне паводле знач. дзеясл. замахваць — замахнуць, замахвацца — замахнуцца.

2. часцей мн. (зама́шкі, ‑шак). Манера дзейнічаць; нораў, прывычка. Дыктатарскія замашкі. Кулацкая замашка. □ Паэт [Максім Танк] паказаў рыбацкую масу пераможцам у барацьбе супраць фашысцкіх замашак панскай дзяржавы. У. Калеснік.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

замахну́ць, ‑ну, ‑неш, ‑не; ‑нём, ‑няце; зак., што або чым.

1. Рэзкім узмахам падняць, занесці для ўдару; замахнуцца (у 1 знач.). Замахнуць сякеру над галавой. □ Заўважыўшы Міколку, [машыніст] сярдзіта замахнуў на яго рукой. Лынькоў.

2. Разм. Падмесці на скорую руку; змахнуць. Замахнуць смецце ў вугал.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

до́ўбня, ‑і і даўбня́, ‑і, ж.

1. Вялікая палка з патаўшчэннем на канцы (для ўбівання чаго‑н., забою жывёлы і пад.). Машэка доўбняй замахнуцца яшчэ на некага спяшыць... Купала. Яшчэ парася ў чэраве, а доўбня ўжо гатова. З нар.

2. перан. Пагард. Пра няцямкага, дурнога чалавека.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

зама́хвацца несов.

1. (чым) зама́хиваться, заноси́ть (что);

2. перен. (проявлять размах) зама́хиваться, разма́хиваться;

3. перен. посяга́ть;

1-3 см. замахну́цца

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

занести́ сов.

1. в разн. знач. зане́сці, мног. пазано́сіць;

занеси́ кни́гу това́рищу занясі́ кні́гу тава́рышу;

занеси́ э́то в ко́мнату занясі́ гэ́та ў пако́й;

чёрт меня́ сюда́ занёс чорт мяне́ сюды́ занёс;

2. (песком) зане́сці, мног. пазано́сіць, засы́паць, мног. пазасыпа́ць; (снегом) зане́сці, мног. пазано́сіць, заме́сці, мног. пазамята́ць;

3. (внести, вписать) зане́сці, мног. пазано́сіць, уне́сці, мног. паўно́сіць, упіса́ць, мног. паўпі́сваць, запіса́ць, мног. пазапі́сваць;

4. (поднять для какого-л. действия, замахнуться) узня́ць, замахну́цца, наме́рыцца;

занести́ топо́р узня́ць тапо́р (замахну́цца тапаро́м);

занести́ но́гу узня́ць нагу́ (наме́рыцца ступі́ць);

5. безл., прям., перен. зане́сці, мног. пазано́сіць;

вон куда́ его́ занесло́ вунь куды́ яго́ зане́сла.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)