скрыва́віцца, ‑ваўлюся, ‑вавішся, ‑вавіцца; зак.
Разм. Пакрыцца крывавымі ранамі, заліцца кроўю; запэцкацца ў кроў.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
зали́ться в разн. знач. залі́цца;
луга́ залили́сь водо́й лугі́ залілі́ся вадо́й;
ма́льчик весь зали́лся су́пом хлапчу́к уве́сь залі́ўся су́пам;
вода́ залила́сь за воротни́к вада́ заліла́ся за каўне́р;
зали́ться соловьём залі́цца салаўём;
зали́ться кра́ской залі́цца чы́рванню;
зали́ться слеза́ми залі́цца сляза́мі.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
наводни́ться затапі́цца; залі́цца, напо́ўніцца, запо́ўніцца; (только в перен. знач.) навадні́цца.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
зацячы́, 1 і 2 ас. не ўжыв., -цячэ́; зацёк, -цякла́, -ло́; зак.
1. Пра што-н. вадкае, цякучае: трапіць, заліцца куды-н.
Вада зацякла за каўнер.
2. Намокнуць, праняцца чым-н. вадкім.
Столь зацякла.
3. Апухнуць, ацячы.
Вока зацякло.
4. Пра часткі цела: анямець.
Ногі зацяклі.
|| незак. зацяка́ць, -а́е.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
затапі́цца, ‑таплюся, ‑топішся, ‑топіцца; зак.
1. (1 і 2 ас. не ўжыв.). Апынуцца пад вадой, пакрыцца вадой. Я адна па вадзе ішла. Лугавіна ўся затапілася. Бічэль-Загнетава.
2. Разм. Утапіцца, заліцца (пра чалавека).
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
Захлына́цца. Рус. зах.-бранск. захлыну́ться, укр. захлина́тися ’тс’, славен. zahlíniti ’тс’, zahlipíti ’зрабіць так, каб захлынуўся’. За + хлын‑а‑цца, гл. хлынуць ’ліцца’, адкуль ’заліцца’? Параўн. славац. zachlipnuť si ’захлынуцца’, рус. захлебнуться ’тс’, польск. zachłysnąć się ’тс’, захлупіцца. Хаця сувязь з хлынуць наўрад ці выклікае сумненні, наяўнасць шэрагу паралельных утварэнняў патрабуе далейшага ўдакладнення кораня. Гл. Фасмер, 4, 247.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
пот, ‑у, М поце; мн. паты, ‑оў; м.
1. Празрыстая вадкасць, якая выдзяляецца асобымі падскурнымі залозамі. Васіль выціраў рукой твар, па якому, нібы гарошыны, даганялі адна другую кроплі поту. Васілевіч. // Выдзяленне гэтай вадкасці. Працаваць да поту.
2. Разм. Вільготны налёт на паверхні прадметаў, які ўтвараецца ад сутыкнення іх з цёплым паветрам. Туманіліся пылам і потам агромністыя пішы вокан. Гартны.
•••
Абліцца (халодным, сцюдзёным) потам гл. абліцца.
Да крывавага поту — да поўнага знясілення (працаваць, мучыцца і пад.).
Да сёмага (дзесятага) поту — да поўнай знямогі, стомы.
Заліцца потам гл. заліцца.
Ліць пот гл. ліць.
Потам і кроўю — з вялікімі намаганнямі, з вялікімі цяжкасцямі (здабываць, заваёўваць і пад.).
Сагнаць сем патоў з каго гл. сагнаць.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
захлестну́ться разг.
1. (волной и т. п.) захлісну́цца; заплю́хнуцца; залі́цца;
2. (о верёвке и т. п.) зашмаргну́цца; закі́нуцца.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
разли́ться
1. в разн. знач. разлі́цца, мног. паразліва́цца;
2. перен. (об улыбке) расплы́цца;
3. перен. (в песне и т. п.) залі́цца;
разольётся в зво́нкой пе́сне солове́й заліе́цца зво́нкай пе́сняй салаве́й.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
заліва́цца несов.
1. в разн. знач. залива́ться; (всплеском вливаться куда-л. — ещё) захлёстываться;
2. разг. тону́ть;
1, 2 см. залі́цца I;
3. страд. залива́ться; захлёстываться, заплёскиваться; см. заліва́ць 1;
◊ з. салаўём — залива́ться соловьём
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)