пад’ю́рліваць
‘заляцацца’
дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
пад’ю́рліваю |
пад’ю́рліваем |
| 2-я ас. |
пад’ю́рліваеш |
пад’ю́рліваеце |
| 3-я ас. |
пад’ю́рлівае |
пад’ю́рліваюць |
| Прошлы час |
| м. |
пад’ю́рліваў |
пад’ю́рлівалі |
| ж. |
пад’ю́рлівала |
| н. |
пад’ю́рлівала |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
пад’ю́рлівай |
пад’ю́рлівайце |
| Дзеепрыслоўе |
| цяп. час |
пад’ю́рліваючы |
Крыніцы:
piskunou2012.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
заляца́нне, ‑я, н.
Дзеянне паводле знач. дзеясл. заляцацца.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
дзы́гаць
‘сваволіць, гарэзаваць; заігрываць, заляцацца; хутка бегаць’
дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
дзы́гаю |
дзы́гаем |
| 2-я ас. |
дзы́гаеш |
дзы́гаеце |
| 3-я ас. |
дзы́гае |
дзы́гаюць |
| Прошлы час |
| м. |
дзы́гаў |
дзы́галі |
| ж. |
дзы́гала |
| н. |
дзы́гала |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
дзы́гай |
дзы́гайце |
| Дзеепрыслоўе |
| цяп. час |
дзы́гаючы |
Крыніцы:
piskunou2012.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
лавела́снічаць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; незак.
Паводзіць сябе як лавелас; заляцацца да жанчын.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
куртыза́ніць
‘валачыцца за кім-небудзь, заляцацца да каго-небудзь; быць куртызанкай’
дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне
| Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
куртыза́ню |
куртыза́нім |
| 2-я ас. |
куртыза́ніш |
куртыза́ніце |
| 3-я ас. |
куртыза́ніць |
куртыза́няць |
| Прошлы час |
| м. |
куртыза́ніў |
куртыза́нілі |
| ж. |
куртыза́ніла |
| н. |
куртыза́ніла |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
куртыза́нь |
куртыза́ньце |
| Дзеепрыслоўе |
| цяп. час |
куртыза́нячы |
Крыніцы:
piskunou2012.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
любе́зничать несов. заляца́цца (да каго); гавары́ць кампліме́нты (каму);
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
прыўда́рыць, -ру, -рыш, -рыць; зак. (разм.).
1. Пачаць рабіць што-н. хутчэй, паднаціснуць.
Трэба п., бо не выканаем нормы.
2. за кім. Пачаць заляцацца.
П. за суседкай.
|| незак. прыўдара́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
ку́ры / стро́ить ку́ры (кому) шутл., уст. заляца́цца (да каго).
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
абтрапа́нец, ‑нца, м.
Разм. Тое, што і абадранец. [Міхалапіха:] — Я табе пакажу, дурань, абтрапанец, як да дачкі заляцацца! Лупсякоў.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
залётнік, ‑а, м.
Ахвотнік заляцацца да жанчын; жанчыналюб. Павалковіч меў добра падвешаны язык і вялікі вопыт старога залётніка. Машара.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)