куртыза́ніць

‘валачыцца за кім-небудзь, заляцацца да каго-небудзь; быць куртызанкай’

дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. куртыза́ню куртыза́нім
2-я ас. куртыза́ніш куртыза́ніце
3-я ас. куртыза́ніць куртыза́няць
Прошлы час
м. куртыза́ніў куртыза́нілі
ж. куртыза́ніла
н. куртыза́ніла
Загадны лад
2-я ас. куртыза́нь куртыза́ньце
Дзеепрыслоўе
цяп. час куртыза́нячы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)