заляца́цца, -а́юся, -а́ешся, -а́ецца; незак., да каго.

Аказваць увагу каму-н., імкнучыся выклікаць прыхільнасць.

З. да жанчыны.

|| наз. заляца́нне, -я, н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

заляца́цца

дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. заляца́юся заляца́емся
2-я ас. заляца́ешся заляца́ецеся
3-я ас. заляца́ецца заляца́юцца
Прошлы час
м. заляца́ўся заляца́ліся
ж. заляца́лася
н. заляца́лася
Загадны лад
2-я ас. заляца́йся заляца́йцеся
Дзеепрыслоўе
цяп. час заляца́ючыся

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

заляца́цца (да каго) несов. уха́живать (за кем), волочи́ться (за кем); обха́живать (кого), приударя́ть (за кем); любе́зничать (с кем)

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

заляца́цца, ‑аюся, ‑аешся, ‑аецца; незак.; да каго.

Аказваць увагу, дагаджаць жанчыне, імкнучыся выклікаць прыхільнасць. Усе ў брыгадзе ведалі, што Віталь заляцаецца да Тамары, але ці карыстаецца ён поспехам у яе, пра гэта нічога пэўнага вядома не было. Васілёнак.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

заляца́цца (да каго-н.) j-m den Hof máchen; um j-s Gunst wérben*

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

Заляца́цца ’дагаджаць жанчыне з мэтай выклікаць прыхільнасць’. Рус. смал., паўд. залица́ться, укр. залиця́тися, польск. zalecać się ’тс’. Зваротны дзеяслоў да заляцаць (гл.) з далейшай спецыялізацыяй значэння. Параўн. яшчэ залёты.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

заляцацца, фліртаваць; упадаць, лазіць, валачыцца, улягаць, падбірацца, увівацца (разм.)

Слоўнік сінонімаў і блізказначных слоў, 2-е выданне (М. Клышка, правапіс да 2008 г.)

жанчыналю́б, -а, мн. -ы, -аў, м.

Пра мужчыну, які любіць заляцацца да жанчын.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

залётнік, -а, мн. -і, -аў, м.

Ахвотнік заляцацца да жанчын.

|| прым. залётніцкі, -ая, -ае.

Залётніцкія паводзіны.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

марцо́вы,

У выразах: марцовы кавалер (разм., жарт.) — стары валацуга, які любіць заляцацца да жанчын; кот марцовы — распуснік, блуднік.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)