ископти́ть сов. задымі́ць, закапці́ць, закуро́дыміць, закурады́міць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

зады́млены

1. задымлённый; см. задымі́ць;

2. затя́нутый ды́мом

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

закуро́дыміць і закурады́міць, ‑млю, ‑міш, ‑міць; зак., каго-што.

Пакрыць сажай; задыміць. Закурадыміць сцены.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

задыми́ть сов.

1. (напустить дым) задымі́ць; (покрыть копотью) закуро́дыміць, закуры́ць;

2. (начать испускать дым) задыме́ць; (начать напускать дым) задымі́ць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

абдымі́ць, ‑млю, ‑міш, ‑міць; зак., каго-што.

Абдаць дымам. Абдыміць пчол. // Пакрыць сажай, закуродыміць; задыміць. Абдыміць хату.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

зачадзі́ць ​1, ‑джу, ‑дзіш, ‑дзіць; зак., што.

Разм. Напоўнілі, чадам, дымам; задыміць.

зачадзі́ць ​2, ‑джу, ‑дзіш, ‑дзіць; зак.

Разм. Пачаць чадзіць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

зачади́ть сов., разг.

1. напусці́ць ды́му, задымі́ць;

2. (закоптить) закуры́ць.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

задыме́ць ​1, ‑ею, ‑ееш, ‑ее; зак.

Разм. Пацямнець ад сажы, дыму; задыміцца ​1. Столь у лазні задымела. Смалакуры задымелі.

задыме́ць ​2, ‑ею, ‑ееш, ‑ее; зак.

Пачаць дымець; задыміць ​2.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

закапці́ць, ‑капчу, ‑копціш, ‑копціць; зак., каго-што.

Пакрыць сажай; задыміць ​1. Сцены, дзверы шэрыя закапціў дымок. Машара. Твары ў людзей скрозь былі стомленыя, нібы дым крануў іх, закапціў шэрай копаццю. Мікуліч.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

перекопти́ть сов.

1. (провялить в дыму) перавэ́ндзіць;

2. (покрыть всё копотью) пазаку́рваць, пазако́пчваць, задымі́ць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)