задави́ть сов., в разн. знач. задушы́ць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

задуши́ть сов., в разн. знач. задушы́ць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

заду́шваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да задушыць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

падушы́ць¹, -ушу́, -у́шыш, -у́шыць; -у́шаны; зак.

1. каго. Задушыць усіх, многіх.

П. усіх мух.

2. што. Раздушыць, памяць.

П. многа ягад.

3. каго-што. Душыць некаторы час.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

заду́шаны, ‑ая, ‑ае.

Дзеепрым. зал. пр. ад задушыць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

пазаду́шваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., каго.

Задушыць усіх, многіх.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

задушэ́нне ср.

1. удуше́ние, удавле́ние;

2. перен. подавле́ние; см. задушы́ць 3

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

Вы́тлуміць ’выманіць’ (Нас.); ’задушыць, звесці са свету’ (Шат.). Запазычанне з польск. wytłumić ’заглушыць, заду-шыць’ або вытворнае ўжо на беларускай глебе ад запазычанага з польскай тлуміць (< tłumić) (гл.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

задаві́ць, ‑даўлю, ‑давіш, ‑давіць; зак., каго-што.

Разм. Тое, што і задушыць. — А! — махнуў рукою Нічыпар, — ёсць прыказка: «Ці памёр Гаўрыла, ці яго скула задавіла». Колас.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

уціхамі́рыць, -ру, -рыш, -рыць; -раны; зак.

1. каго-што. Супакоіць, зменшыць сілу праяўлення чаго-н.

У. дзяцей.

У. злосць.

2. каго. Сілай супакоіць; задушыць (бунт, паўстанне і пад.).

У. бунтаўшчыкоў.

3. каго-што. Падпарадкаваць сваёй волі; утаймаваць.

У. стыхію.

У. раз’юшанага быка.

|| незак. уціхамі́рваць, -аю, -аеш, -ае.

|| наз. уціхамі́рванне, -я, н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)