Verbum

набракава́ць, ‑кую, ‑куеш, ‑куе; зак., што і каго-чаго.

Разм. Забракаваць у якой‑н. колькасці. Набракаваць тавару.

перабракава́ць, ‑кую, ‑куеш, ‑куе; зак., каго-што.

1. Забракаваць усё, многае або ўсіх, многіх. Перабракаваць увесь тавар.

2. Паўторна, яшчэ раз вызначыць якасць вырабаў.

адо́брыць, ‑ру, ‑рыш, ‑рыць; зак., што.

Станоўча аднесціся да чаго‑н.; ухваліць. Калі.. [Сцёпка] даведаўся, што Аленка збіраецца далей вучыцца, то адобрыў яе намер. Колас. // Згадзіцца з чым‑н., прыняць (праект, план і пад.). [Кіеня:] — А гэта — інжынерскія разлікі. Іх можна або адобрыць, або забракаваць. Шыцік.