жарто́ўны, -ая, -ае.

Вясёлы, забаўны, які мае характар жарту.

Жартоўныя вершы.

|| наз. жарто́ўнасць, -і, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

займа́льны, -ая, -ае.

Здольны займаць увагу, уяўленне; забаўны.

Займальная гульня.

З. сюжэт.

|| наз. займа́льнасць, -і, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

фацэ́т, -а, М -цэ́це, мн. -ы, -аў, м. (разм.).

Камічны, забаўны чалавек або нейкі малазнаёмы чалавек.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

камі́чны, -ая, -ае.

1. гл. камедыя.

2. Які выклікае смех, забаўны.

К. сюжэт.

К. выгляд.

|| наз. камі́чнасць, -і, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

кур’ёзны, ‑ая, ‑ае.

Недарэчны, смешны, забаўны. Кур’ёзны выпадак.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

буф, нескл. прым.

Камічны, забаўны. Тэатр-буф. Опера-буф.

[Фр. bouffe.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

презаба́вный разг. (ве́льмі) заба́ўны, (ве́льмі) паце́шны.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

жарто́ўны, ‑ая, ‑ае.

Вясёлы, забаўны, які мае характар жарту. Беларускія народныя жартоўныя песні.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

заба́ўна,

1. Прысл. да забаўны.

2. у знач. вык. Прыносіць задавальненне, пацяшае. Усё гэта вельмі забаўна.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

поте́шный паце́шны; (забавный) заба́ўны; (смешной) сме́шны;

поте́шный полк ист. паце́шны полк.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)