Verbum

лю́ба, прысл.

Прыемна, міла.

Л. жыць.

Л. паслухаць.

будара́жыць, -жу, -жыш, -жыць; незак., каго-што.

Узрушваць, непакоіць, узбуджаць.

|| зак. узбудара́жыць, -жу, -жыш, -жыць; -жаны.

|| звар. будара́жыцца, -жуся, -жышся, -жыцца; зак. узбудара́жыцца, -жуся, -жышся, -жыцца.

даста́ча, -ы, ж.

Поўная матэрыяльная забяспечанасць.

Жыць у дастачы.

удаве́ць, -е́ю, -е́еш, -е́е; незак.

Жыць удавой або ўдаўцом.

вы́лажыць, -жу, -жыш, -жыць; -жаны; зак.

Тое, што і выкласці.

чужы́на, -ы, ж.

Няродная, чужая краіна, зямля.

Жыць на чужыне.

раскашава́цца, -шу́юся, -шу́ешся, -шу́ецца; -шу́йся; незак. (разм.).

1. Жыць у раскошы, мець усяго ў дастатку.

2. і (рэдка) зак. Жыць (пачаць жыць) або размяшчацца (размясціцца) дзе-н. вельмі свабодна, на вялікай плошчы.

Раскашуецца адна ў такой вялікай кватэры.

3. перан. Буйна расці на прыволлі.

Раскашуецца пад плотам крапіва.

трыво́жыць, -жу, -жыш, -жыць; -жаны; незак., каго-што.

1. Прыводзіць у стан трывогі (у 1 знач.), хвалявання.

Трывожыла становішча на фронце.

2. Парушаць спакой каго-, чаго-н., турбаваць.

Не трэба яго т.

3. перан. Бударажыць мінулае, перажытае.

4. Раздражняць, раз’ятрываць.

Т. рану.

|| зак. устрыво́жыць, -жу, -жыш, -жыць; -жаны (да 1 знач.), стрыво́жыць, -жу, -жыш, -жыць; -жаны (да 2 знач.) і патрыво́жыць, -жу, -жыш, -жыць; -жаны (да 2—4 знач.).