жаро́ўня, -і, мн. -і, -ро́вень і -ро́ўняў, ж.

Пасудзіна для гарачага вуголля, а таксама жалезная печка, якая награваецца вугалем.

|| прым. жаро́венны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

жале́зны

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. жале́зны жале́зная жале́знае жале́зныя
Р. жале́знага жале́знай
жале́знае		 жале́знага жале́зных
Д. жале́знаму жале́знай жале́знаму жале́зным
В. жале́зны (неадуш.)
жале́знага (адуш.)		 жале́зную жале́знае жале́зныя (неадуш.)
жале́зных (адуш.)
Т. жале́зным жале́знай
жале́знаю		 жале́зным жале́знымі
М. жале́зным жале́знай жале́зным жале́зных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

жале́зны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. жале́зны жале́зная жале́знае жале́зныя
Р. жале́знага жале́знай
жале́знае		 жале́знага жале́зных
Д. жале́знаму жале́знай жале́знаму жале́зным
В. жале́зны (неадуш.)
жале́знага (адуш.)		 жале́зную жале́знае жале́зныя (неадуш.)
жале́зных (адуш.)
Т. жале́зным жале́знай
жале́знаю		 жале́зным жале́знымі
М. жале́зным жале́знай жале́зным жале́зных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

кля́мар, -а, мн. -ы, -аў, м.

Сагнутая пад вуглом жалезная скаба для змацавання драўляных частак пабудовы.

Узяць у клямары сцяну.

|| прым. кля́марны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

шта́ба, ‑ы, ж.

Разм. Жалезная паласа для запірання дзвярэй; завала.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

руда́, -ы́, ДМ рудзе́, мн. ру́ды, руд, ж.

Прыродная мінеральная сыравіна, якая змяшчае ў сабе металы ці іх злучэнні.

Жалезная р.

|| прым. ру́дны, -ая, -ае.

Рудныя горы.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

падо́сак, ‑ска, м.

Вузкая жалезная паласа, урэзаная пад ніз восі драўляных калёс.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

пласці́на, -ы, мн. -ы, -ці́н, ж.

Тонкая палоса з якога-н. цвёрдага матэрыялу.

Жалезная п.

|| памянш. пласці́нка, -і, ДМ -нцы, мн. -і, -нак, ж.

|| прым. пласці́нны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

скрэ́па, ‑ы, ж.

Спец. Прыстасаванне для злучэння, змацавання частак чаго‑н. Жалезная скрэпа. Заклёпачная скрэпа.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

жале́зіна, ‑ы, ж.

Разм. Непатрэбная жалезная рэч, абломак жалеза. Бразгацела нейкая жалезіна ў пустой камяніцы. Лупсякоў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)