дзіва́чка, ‑і,
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
дзіва́чка, ‑і,
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
причу́дник
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
чуди́ла
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
Сумабро́д ’вар’ят,
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
чарнакні́жнік, ‑а,
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
арыгіна́л, -а,
1. Тое, што з’яўляецца прадметам узнаўлення, капіравання, аўтэнтык.
2. Непадобны да іншых, своеасаблівы чалавек,
||
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
Маста́цтва ’творчая перадача рэчаіснасці ў мастацкіх вобразах’, ’дасканалае ўменне, майстэрства ў якой-небудзь справе, рабоце’ (
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
Візіянер ’чалавек, які мае схільнасць да галюцынацый’ (
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
оригина́л
1. (подлинник) арыгіна́л, -ла
2. (чудак) арыгіна́л, -ла
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
прослы́ть
прослы́ть чудако́м прасла́віцца (стаць вядо́мым) як
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)