прыго́нны ​1, ‑ая, ‑ае.

Прыгнаны, дастаўлены (сухім або водным шляхам) з другога месца. Прыгонны лес. Прыгонная жывёла.

прыго́нны ​2, ‑ая, ‑ае.

1. Які мае адносіны да прыгону (у 2, 3 знач.). Прыгонная гаспадарка.

2. Які з’яўляецца ўласнасцю памешчыкапрыгонніка, належыць яму. Прыгонныя сяляне. Прыгонны майстар. Прыгонны тэатр. Прыгонны акцёр. / у знач. наз. прыго́нны, ‑ага, м.; прыго́нная, ‑ай, ж. З суседняга маёнтка пана Чапкоўскага ўцёк прыгонны. Бядуля.

•••

Прыгоннае права гл. права.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

предста́вленный

1. пада́дзены; прыве́дзены; пака́заны; прадста́ўлены; прад’я́ўлены;

2. даста́ўлены;

3. пазнаёмлены, адрэкамендава́ны; прадста́ўлены;

4. прадста́ўлены;

5. намалява́ны, пака́заны, вы́ведзены;

6. пака́заны;

7. уя́ўлены, прадста́ўлены; см. предста́вить​ 1—6, 8—9.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)