дасалі́цца, ‑соліцца; зак.

Стаць дастаткова ўсоленым. Агуркі ўжо дасаліліся.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

змясці́цца, змяшчу́ся, зме́сцішся, зме́сціцца; зак.

Знайсці сабе дастаткова месца; умясціцца ўсярэдзіне чаго-н.

Тут столькі людзей не змесціцца.

Рэчы змясціліся ў сакваяж.

|| незак. змяшча́цца, -а́юся, -а́ешся, -а́ецца.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

усалі́цца, усоліцца; зак.

Спец. Прасаліцца ў меру, дастаткова. Мяса ўсалілася.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

прысто́йны, -ая, -ае.

1. Які адпавядае правілам прыстойнасці (у 2 знач.); добра выхаваны, сумленны.

П. малады чалавек.

2. Дастаткова добры; дастатковы па велічыні.

П. касцюм.

Прыстойная адлегласць.

|| наз. прысто́йнасць, -і, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

усалі́ць, усалю, усоліш, усоліць; зак., што.

Спец. У меру, дастаткова прасаліць. Усаліць рыбу.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

рэзо́нны, ‑ая, ‑ае.

Які мае дастаткова разумных падстаў, абгрунтаваны. [Старога] хацелі затрымаць, прыводзілі рэзонныя доказы. Караткевіч.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

бу́дзе,

1. 3 ас. буд. ад быць.

2. Разм. Хопіць, даволі, дастаткова. З’еў трохі і будзе.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

сы́ценькі, ‑ая, ‑ае.

Разм. Памянш.-ласк. да сыты; дастаткова сыты. Па багата расквечаным поплаве снавалі сыценькія, нібы точаныя, цяляты. Брыль.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

вы́лежаць, -жу, -жыш, -жыць; зак.

1. Пралежаць дастаткова часу пасля хваробы.

Не вылежаў хваробы да канца.

2. Прабыць у ляжачым становішчы пэўны час.

В. дзве гадзіны ў акопе.

3. Тое, што і вылежацца (у 2 знач.).

|| незак. выле́жваць, -аю, -аеш, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

дапрэ́ць, ‑эе; зак.

1. Даварыцца на невялікім агні; дастаткова ўпрэць. Мяса дапрэла.

2. Канчаткова сапсавацца ад вільгаці і цяпла; сапрэць. Сена дапрэла.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)