гі́рка, ‑і, ДМ ‑рцы; Р мн. ‑рак; ж.

Памянш. да гіра; маленькая гіра. Вымяраецца глыбіня часцей за ўсё пры дапамозе спецыяльнай гіркі — глыб[іня]мера. Матрунёнак.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

кілаграмо́вы, ‑ая, ‑ае.

Вагой у адзін кілаграм. Кілаграмовая гіра.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

фунтаві́к, ‑а, м.

Разм. Гіра вагой у адзін фунт.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

фунто́вы, ‑ая, ‑ае.

Вагой у адзін фунт. Фунтовая гіра.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

стограмо́вы, ‑ая, ‑ае.

Вагой (ёмістасцю) у сто грамаў. Стограмовая гіра. Стограмовая бутэлечка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

трохпудо́вы, ‑ая, ‑ае.

Масай у тры пуды. Трохпудовая гіра. // Разм. Вельмі цяжкі, грузны. Трохпудовая вязка дроў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

гантэ́ль, ‑і; Р мн. ‑ей і ‑яў; ж.

Гімнастычная гіра ў выглядзе двух чыгунных шароў, злучаных паміж сабой круглай ручкай.

[Ням. Hantel.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Ва́жа ’гіра ў адзін фунт’ (Мат. Гом.). Да важыць.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Важка 1 ’гіра’ (Касп.); ’фунтовая гіра’ (Інстр. III). Да важа (гл.).

Важка 2 ’цяжка’ (БРС, З нар. сл., Хрэст. дыял., Шпіл., Мат., Шн. Песні). Да важкі 1.

Важка 3 ’кудзеля, апрацаванае льняное валакно, прыгатаванне ў пралку’ (Касп.). Да ваг (гл.) з суфіксам ‑ьк‑.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

разнове́с собир., м., мн. нет, торг. гі́ры, род. гір, ед. гі́ра, -ры ж.; гі́ркі, -рак, ед. гі́рка, -кі ж.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)