рэп-гурт

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. рэп-гурт рэп-гурты́
Р. рэп-гурта́ рэп-гурто́ў
Д. рэп-гурту́ рэп-гурта́м
В. рэп-гурт рэп-гурты́
Т. рэп-гурто́м рэп-гурта́мі
М. рэп-гурце́ рэп-гурта́х

Крыніцы: sbm2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

ата́ра, -ы, мн. -ы, ата́р, ж.

Вялікі гурт авечак; чарада.

Калгасная а.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

падшыва́нец, -нца, мн. -нцы, -нцаў, м. (разм.).

Гарэзлівы падлетак.

Сабраўся гурт падшыванцаў.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

гуртаўшчы́к, -а́, мн. -і́, -о́ў, м.

Той, хто суправаджае, гоніць гурт (у 2 знач.).

|| прым. гуртаўшчы́цкі, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

ата́ра, ‑ы, ж.

Вялікі гурт авечак; чарада.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

гурто́к, -тка́, мн. -ткі́, -тко́ў, м.

1. гл. гурт.

2. Група людзей з агульнымі інтарэсамі, якія аб’ядналіся для сумеснай дзейнасці, сумесных заняткаў.

Драматычны г.

|| прым. гуртко́вы, -ая, -ае (да 2 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

чарада́, -ы́, ДМ -дзе́, мн. чаро́ды і (з ліч. 2, 3, 4) чарады́, чаро́д, ж.

1. Рад аднародных прадметаў, жывых істот, якія размяшчаюцца або рухаюцца адзін за адным.

Ч. машын.

Ч. хмар.

2. Статак, гурт жывёл, група птушак, рыб аднаго віду.

Ч. авечак.

Ч. кароў.

Ч. птушак.

3. Гурт, натоўп (людзей).

Ч. хлопчыкаў.

Ч. мужчын.

4. Чарга.

Заўтра яго ч. пасвіць кароў.

5. у знач. прысл. чарадо́й (-о́ю). Адзін за другім; бесперапынна.

Думкі плылі чарадой.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

гурці́ць

‘набіваць на манеце рабро, абадок (гурціць манеты); збіраць, зганяць каго-небудзь у гурт’

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. гурчу́ гурці́м
2-я ас. гурці́ш гурціце́
3-я ас. гурці́ць гурця́ць
Прошлы час
м. гурці́ў гурці́лі
ж. гурці́ла
н. гурці́ла
Загадны лад
2-я ас. гурці́ гурці́це
Дзеепрыслоўе
цяп. час гурцячы́

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

стаўчы́ся, 1 і 2 ас. не ўжыв., стаўчэ́цца; стаўку́цца; сто́ўкся, стаўкла́ся, -ло́ся; зак.

1. Стаць дробным, мяккім у выніку таўчэння; змяшацца.

Бульба добра стаўклася.

2. Ачысціцца ад шалупіння.

3. Сабрацца, стоўпіцца ў гурт (разм.).

Каровы стаўкліся ў кучу.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

кося́к​II м. (гурт животных) кася́к, -ка́ м., чарада́, -ды́ ж.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)