града́

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. града́ гра́ды
грады́
Р. грады́ гра́д
Д. градзе́ гра́дам
В. граду́ гра́ды
грады́
Т. градо́й
градо́ю		 гра́дамі
М. градзе́ гра́дах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

сто́льны: с. го́рад уст. сто́льный град

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

дзю́рыць

‘ісці, падаць моцна ці на працягу доўгага часу (пра дождж, снег, град)’

дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. - -
2-я ас. - -
3-я ас. дзю́рыць дзю́раць
Прошлы час
м. дзю́рыў дзю́рылі
ж. дзю́рыла
н. дзю́рыла
Дзеепрыслоўе
цяп. час дзю́рачы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

плюхчэ́ць

‘ісці, падаць моцна ці на працягу доўгага часу (пра дождж, град, снег)’

дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. - -
2-я ас. - -
3-я ас. плюхчы́ць плюхча́ць
Прошлы час
м. плюхчэ́ў плюхчэ́лі
ж. плюхчэ́ла
н. плюхчэ́ла
Дзеепрыслоўе
цяп. час плюхчучы́

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

плюшчэ́ць

‘ісці, падаць моцна ці на працягу доўгага часу (пра дождж, град, снег)’

дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. - -
2-я ас. - -
3-я ас. плюшчы́ць плюшча́ць
Прошлы час
м. плюшчэ́ў плюшчэ́лі
ж. плюшчэ́ла
н. плюшчэ́ла
Дзеепрыслоўе
цяп. час плюшчучы́

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

прыпляска́ць, -ляшчу́, -ле́шчаш, -ле́шча; -ляшчы́; -ляска́ны; зак., што.

1. Пляскаючы, зрабіць плоскім, роўным.

П. кучу гліны.

2. Прыбіць, прыгнуць да чаго-н., прыціснуць уніз.

Град прыпляскаў да зямлі ячмень.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

захля́пваць

‘запырскваць, заплюхваць каго-небудзь, што-небудзь; раставаць (пра снег, лёд, град, шэрань, паверхню зямлі і інш.)’

дзеяслоў, пераходны/непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. захля́пваю захля́пваем
2-я ас. захля́пваеш захля́пваеце
3-я ас. захля́пвае захля́пваюць
Прошлы час
м. захля́пваў захля́пвалі
ж. захля́пвала
н. захля́пвала
Загадны лад
2-я ас. захля́пвай захля́пвайце
Дзеепрыслоўе
цяп. час захля́пваючы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

Крупа́ ’град’ (Мат. Гом.). Гл. крупы.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

прыпляска́ць сов.

1. приплю́снуть, слегка́ расплю́щить;

2. (ударяя) заровня́ть, сровня́ть;

3. (пригнуть, прижать) приби́ть;

град ~ка́ў раслі́ну да зямлі́ — град приби́л расте́ние к земле́

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

поўнагало́ссе, -я, н.

У мовазнаўстве: наяўнасць у словах усходнеславянскіх моў у адрозненне ад іншых славянскіх моў спалучэнняў оро, оло, ере, еле паміж зычнымі, якія адпавядаюць стараславянскім ра, ла, ре, ле, напр.: рус. город, бел. горад, балгарскае град, чэшскае йгасі.

|| прым. поўнагало́сны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)