гасцявы́, ‑ая, ‑ое.

Прызначаны для госця (у 2 знач.). Гасцявы білет на з’езд.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

прашапаце́ць, ‑пачу, ‑паціш, ‑паціць; зак.

Утварыць шапаценне. [Вера Андрэеўна] прашапацела каля Рыгора шаўковым халатам, кінула на госця прыхільны позірк. Арабей.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

дармае́д, ‑а, М ‑дзе, м.

Разм. Той, хто не працуе, а жыве на чужыя сродкі. [Статкевіч] нічога карыснага не рабіў, дармаедам сядзеў на шыі ў маці. Алешка. [Пятро] сеў за стол не з радасным пачуццём жаданага госця, а з прыкрым балючым пачуццём — госця няпрошанага, дармаеда, які есць чужы хлеб. Шамякін.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

сканда́ліць, ‑лю, ‑ліш, ‑ліць; незак.

Учыняць скандал (у 2 знач.); дэбашырыць. Як вам не сорамна скандаліць, дзядзька Цімафейчык? — звярнулася.. [гаспадыня] да госця. Бядуля.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

адве́зці, -вязу́, -вязе́ш, -вязе́; -вязём, -везяце́, -вязу́ць; -вёз, -ве́зла; -вязі́; -ве́зены; зак., каго-што.

Везучы, даставіць каго-, што-н.; завезці куды-н.; везучы, убраць на пэўную адлегласць.

А. госця дадому.

А. з дарогі каменне.

|| незак. адво́зіць, -во́жу, -во́зіш, -во́зіць.

|| наз. адво́з, -у, м. і адво́зка, -і, ДМ -зцы, ж. (разм.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

гость госць, род. го́сця м.;

◊

в гости пойти́ у го́сці пайсці́;

в гостях быть у гасця́х быць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

◎ Пахадня́, пахаду́ха, походу́ха ’непаседлівая жанчына’, ’пасялуха, пахатуха’ (беласт., Сл. ПЗБ; бяроз., івац., Сл. Брэс.; в.-дзв., Шатал.). Да па‑ і хадзіць (гл.). Аб суфіксе ‑ня гл. Сцяцко, Афікс. наз., 58). Параўн. серб.-харв. поход‑ ница ’госця, наведвальніца’.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

гасці́ць, гашчу, госціш, госціць; незак.

Жыць некаторы час дзе‑н. у якасці госця. Цэлы тыдзень гасціў у таварыша на дачы. // Быць, знаходзіцца ў гасцях. Гасціць у брата.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

душната́, ‑ы, ДМ ‑наце, ж.

Разм. Тое, што і духата. Васіль жа па праву госця сягоння амаль нічога не рабіў, таму не адчуваў і асаблівай душнаты. Кулакоўскі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

хлебасо́льства, ‑а, н.

Гатоўнасць і ўменне гасцінна сустрэць і пачаставаць. Хлебам-соллю госця сустракаем, Пі ды еш і будзь у нас, як дома — Хлебасольства наша ўсім вядома. Пысін.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)