пяку́ча-го́ркі
прыметнік, якасны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
пяку́ча-го́ркі |
пяку́ча-го́ркая |
пяку́ча-го́ркае |
пяку́ча-го́ркія |
| Р. |
пяку́ча-го́ркага |
пяку́ча-го́ркай
пяку́ча-го́ркае |
пяку́ча-го́ркага |
пяку́ча-го́ркіх |
| Д. |
пяку́ча-го́ркаму |
пяку́ча-го́ркай |
пяку́ча-го́ркаму |
пяку́ча-го́ркім |
| В. |
пяку́ча-го́ркі (неадуш.)
пяку́ча-го́ркага (адуш.) |
пяку́ча-го́ркую |
пяку́ча-го́ркае |
пяку́ча-го́ркія (неадуш.)
пяку́ча-го́ркіх (адуш.) |
| Т. |
пяку́ча-го́ркім |
пяку́ча-го́ркай
пяку́ча-го́ркаю |
пяку́ча-го́ркім |
пяку́ча-го́ркімі |
| М. |
пяку́ча-го́ркім |
пяку́ча-го́ркай |
пяку́ча-го́ркім |
пяку́ча-го́ркіх |
Крыніцы:
piskunou2012.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
сало́дка-го́ркі
прыметнік, якасны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
сало́дка-го́ркі |
сало́дка-го́ркая |
сало́дка-го́ркае |
сало́дка-го́ркія |
| Р. |
сало́дка-го́ркага |
сало́дка-го́ркай
сало́дка-го́ркае |
сало́дка-го́ркага |
сало́дка-го́ркіх |
| Д. |
сало́дка-го́ркаму |
сало́дка-го́ркай |
сало́дка-го́ркаму |
сало́дка-го́ркім |
| В. |
сало́дка-го́ркі (неадуш.)
сало́дка-го́ркага (адуш.) |
сало́дка-го́ркую |
сало́дка-го́ркае |
сало́дка-го́ркія (неадуш.)
сало́дка-го́ркіх (адуш.) |
| Т. |
сало́дка-го́ркім |
сало́дка-го́ркай
сало́дка-го́ркаю |
сало́дка-го́ркім |
сало́дка-го́ркімі |
| М. |
сало́дка-го́ркім |
сало́дка-го́ркай |
сало́дка-го́ркім |
сало́дка-го́ркіх |
Крыніцы:
piskunou2012.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
го́рка
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
го́рка |
го́ркі |
| Р. |
го́ркі |
го́рак |
| Д. |
го́рцы |
го́ркам |
| В. |
го́рку |
го́ркі |
| Т. |
го́ркай
го́ркаю |
го́ркамі |
| М. |
го́рцы |
го́рках |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
ачамярэ́лы, -ая, -ае (разм.).
Які стаў горкі як чэмер; абрыдлы, які апрацівеў.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
Го́рка
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
| Н. |
Го́рка |
| Р. |
Го́ркі |
| Д. |
Го́рцы |
| В. |
Го́рку |
| Т. |
Го́ркай
Го́ркаю |
| М. |
Го́рцы |
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
хіні́н, -у, м.
Белы, горкі на смак парашок з кары хіннага дрэва, выкарыстоўваецца ў медыцыне.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
гарчы́ць, 1 і 2 ас. звычайна не ўжыв., -чы́ць; незак.
Мець горкі прысмак.
У роце гарчыць.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
альпіна́рый, -я, мн. -і, -яў, м.
Участак саду або парку ў выглядзе камяністай горкі, засаджаны расліннасцю.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
Го́рки Ле́нинские Го́ркі Ле́нінскія.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
прего́рький разг. ве́льмі го́ркі.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)