горячо́ нареч., безл., в знач. сказ. го́рача.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

бо́ляча: адсю́ль го́рача, адту́ль б. погов. ме́жду двух огне́й

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

Ва́дліва ’горача, спякотна’ (Бяльк.). Гл. вад ’спякота’.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

патрыёт, -а, М -ёце, мн. -ы, -аў, м.

1. Чалавек, прасякнуты патрыятызмам.

Быць патрыётам сваёй Радзімы.

2. перан., чаго. Чалавек, шчыра адданы якой-н. справе, які горача любіць што-н.

П. свайго калектыву.

|| ж. патрыётка, -і, ДМ -тцы, мн. -і, -так.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

◎ Кушме́рыць ’горача напальваць печ’ (Нар. словатв.). Параўн. кухлшрыць (гл.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

боготвори́ть несов.

1. абажа́ць, го́рача любі́ць;

2. (обожествлять) абагаўля́ць.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

уф межд. ух;

уф, как жа́рко ух, як го́рача.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ура́, выкл.

Баявы вокліч войск пры атацы, а таксама вокліч, які выражае захапленне, адабрэнне.

◊

На ўра —

1) рашучай атакай ці ў рашучую атаку з крыкамі «ўра»;

2) з энтузіязмам, горача (разм.).

Прапанова прайшла на ўра;

3) не падрыхтаваўшыся, з надзеяй на выпадковы поспех (разм.).

Дзейнічаць на ўра.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

стра́стно нареч.

1. (очень сильно) мо́цна; (горячо) го́рача; (преданно) адда́на;

2. (с крайним увлечением) заўзя́та, страшэ́нна, стра́шна;

3. (пылко, чувственно) стра́сна, па́лка, го́рача.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

Вад ’спякота’ (Гарэц.), ва́дны ’спякотны’ (Яруш.), ва́дна ’нясцерпна ад спёкі’ (Гарэц.), ва́дліва ’горача, спякотна’ (Бяльк.). Гл. авад.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)