Verbum

анлайнавы слоўнік

гаси́ть несов.

1. (прекращать горение) тушы́ць, гасі́ць;

2. в разн. знач. гасі́ць;

гаси́ть ма́рки гасі́ць ма́ркі;

гаси́ть колеба́ния гасі́ць хіста́нні;

гаси́ть и́звесть гасі́ць ва́пну;

гаси́ть раздраже́ние гасі́ць раздражне́нне;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

гасі́цца, га́сіцца; незак.

Зал. да гасі́ць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

туши́ть^I несов. тушы́ць, гасі́ць.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

утуша́ть несов., прост. гасі́ць, тушы́ць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

гашэ́нне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. гасіць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

перагасі́ць, ‑гашу, ‑гасіш, ‑гасіць; зак., што.

Разм. Загасіць, патушыць усё, многае.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

пагаша́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е; незак., што (афіц.).

Тое, што і гасіць (у 4 знач.).

П. аблігацыю.

П. запазычанасць.

|| наз. пагашэ́нне, -я, н.

Аплата ў лік пагашэння доўгу.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

гашэ́нне ср. гаше́ние, туше́ние; задува́ние; см. гасі́ць ¹

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

зага́шваць

‘тушыць, гасіць што-небудзь’

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

гасі́цца несов., страд. гаси́ться, туши́ться, задува́ться; погаша́ться; см. гасі́ць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)