бедова́ть несов., обл. гарава́ць, цярпе́ць няста́чу.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

бе́дствовать несов. гарава́ць, жыць у бядо́це.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

папагарава́ць, ‑рую, ‑руеш, ‑руе; зак.

Разм. Гараваць доўга.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

бедава́ць, бяду́ю, бяду́еш, бяду́е; бяду́й; незак.

1. Цярпець душэўныя пакуты; выказваць перажыванні; клапаціцца аб кім-, чым-н.

Б. аб дзіцяці.

2. Жыць у нястачы; гараваць.

|| наз. бедава́нне, -я, н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

гарава́нне, ‑я, н.

Дзеянне і стан паводле знач. дзеясл. гараваць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

кукава́ць, -ку́ю, -ку́еш, -ку́е; -ку́й; незак.

1. Пра зязюлю: ствараць гукі, падобныя на «ку-ку».

2. перан. Цярпець нягоду, гараваць (разм.).

|| зак. пракукава́ць, -ку́ю, -ку́еш, -ку́е; -ку́й.

|| наз. кукава́нне, -я, н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

гарава́нне ср.

1. бе́дствование;

2. горева́ние;

1, 2 см. гарава́ць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

супо́льна, прысл.

Сумесна, разам. Гора кідае .. [чалавека] на пошукі таварышаў, гараваць супольна лягчэй. Мікуліч.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

мы́каться прост. гарава́ць; (скитаться) блука́ць, бадзя́цца;

мы́каться по све́ту блука́ць па све́це;

мы́каться по чужи́м лю́дям гарава́ць (блука́ць) па чужы́х людзя́х.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

дагарава́ць, ‑рую, ‑руеш, ‑руе; зак.

Разм.

1. Скончыць гараваць.

2. Гаруючы, дажыць да пэўнага часу. Дагараваць да канца вайны.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)