галере́я в разн. знач. галерэ́я, -рэ́і ж.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

паса́ж

‘крытая галерэя з гандлёвымі памяшканнямі’

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. паса́ж паса́жы
Р. паса́жа паса́жаў
Д. паса́жу паса́жам
В. паса́ж паса́жы
Т. паса́жам паса́жамі
М. паса́жы паса́жах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

галёрка, -і, ДМ -рцы, мн. -і, -рак, ж. (разм.).

Тое, што і галерэя (у 2 знач.).

Білеты на галёрку.

|| прым. галёрачны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

безапо́рны, ‑ая, ‑ае.

Які не мае апоры, які характарызуецца адсутнасцю апоры. Безапорная галерэя.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ло́джыя, -і, мн. -і, -джый, ж.

1. Род балкона, паглыбленага ў фасад будынка.

Кватэра з лоджыямі.

2. Адкрытая галерэя, якая прымыкае да будынка.

|| прым. ло́джыевы, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

карці́нны в разн. знач. карти́нный;

~нная галерэя — карти́нная галере́я;

~нная по́за — карти́нная по́за

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

галёрка, ‑і, ДМ ‑рцы, ж.

Разм. Тое, што і галерэя (у 2 знач.). Настрой гледачоў прыўзняты. Асабліва шумна на галёрцы, дзе моладзь — студэнты. Брыль.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

по́рцік, ‑а, м.

Галерэя з калонамі, якая амаль заўсёды з’яўляецца часткай вялікага будынка. Новы гмах з каланадай і порцікам пры ўваходзе сапраўды можна было назваць палацам. Хведаровіч.

[Лац. porticus.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Паса́ж ’крытая галерэя’, ’нечаканы паварот справы’ (ТСБМ). Праз рус. мову з франц. passage ’тс’ < passer ’праходзіць’. Не выключана магчымасць запазычання праз польск. мову.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

карці́нны, ‑ая, ‑ае.

1. Які мае адносіны да карціны (у 1 знач.). Карцінная галерэя. Карцінная рамка.

2. перан. Ненатуральна прыгожы, жывапісны, як на карціне (у 1 знач.). Карцінны жэст. Карцінная поза.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)