пліндрава́ць

‘вытоптваць, нішчыць што-небудзь (пра пасевы)’

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. пліндру́ю пліндру́ем
2-я ас. пліндру́еш пліндру́еце
3-я ас. пліндру́е пліндру́юць
Прошлы час
м. пліндрава́ў пліндрава́лі
ж. пліндрава́ла
н. пліндрава́ла
Загадны лад
2-я ас. пліндру́й пліндру́йце
Дзеепрыслоўе
цяп. час пліндру́ючы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

выто́птванне ср.

1. выта́птывание;

2. выта́птывание, проторе́ние;

1, 2 см. выто́птваць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

выгарцо́ўваць

‘па-маладзецку ездзіць верхам, красуючыся спрытнай пасадкай; стоптваць, вытоптваць што-небудзь (напр., траву)’

дзеяслоў, пераходны/непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. выгарцо́ўваю выгарцо́ўваем
2-я ас. выгарцо́ўваеш выгарцо́ўваеце
3-я ас. выгарцо́ўвае выгарцо́ўваюць
Прошлы час
м. выгарцо́ўваў выгарцо́ўвалі
ж. выгарцо́ўвала
н. выгарцо́ўвала
Загадны лад
2-я ас. выгарцо́ўвай выгарцо́ўвайце
Дзеепрыслоўе
цяп. час выгарцо́ўваючы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

выто́птвацца несов., страд.

1. выта́птываться;

2. выта́птываться, проторя́ться;

1, 2 см. выто́птваць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ста́птывать несов.

1. (обувь) сто́птваць;

2. (топтать, вытаптывать) сто́птваць, тапта́ць, выто́птваць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

дратава́ць, ‑тую, ‑туеш, ‑туе; незак., што.

Разм. Таптаць, вытоптваць. Конніца і пяхота дратавала.. тыя мясціны лесу, дзе можна было праехаць ці прайсці. Чарот. Раней дзікі перакопвалі, дратавалі пасевы толькі на прылесных далёкіх палях. Сачанка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

*Прыталава́ты, прытолова́тый ’пахілы (пра страху)’ (лун., Шатал.). Да талава́ць ’утрамбоўваць, вытоптваць, утоптваць’ (гл.); у гэтым выпадку, відаць, ’прыціснутая, прыплюснутая (страха)’.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Пелендрава́ць ’вытоптваць пасеў (аб конях)’ (Нас.), ст.-бел. плендровати, плюндровати ’рабаваць’, якія праз польск. plądrować ’рабаваць, шнарыць, шукаць’ запазычаны з ням. plündern ’рабаваць, спусташаць’; паўнагалоссе ‑еле‑ — другаснае.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

◎ Пляндрава́ць ’нішчыць, вытоптваць’ (Др.-Падб., Нас., Гарэц.), ’псаваць, рабіць шкоду’ (слонім., Сцяшк. Сл.). З польск. plądrować ’рабаваць, знішчаць’, што з ням. plündern ’тс’ (Цвяткоў, Запіскі. 67). Гл. плюндра, плюндравиць.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

вымина́ть несов.

1. (разминать, делать мягким) разг. выміна́ць, разміна́ць;

2. (о траве и т. п.) обл. выто́птваць, выка́чваць.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)