выгарцо́ўваць
‘па-маладзецку ездзіць верхам, красуючыся спрытнай пасадкай; стоптваць, вытоптваць што-небудзь (напр., траву)’
дзеяслоў, пераходны/непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Цяперашні час | ||
|---|---|---|
| выгарцо́ўваю | выгарцо́ўваем | |
| выгарцо́ўваеш | выгарцо́ўваеце | |
| выгарцо́ўвае | выгарцо́ўваюць | |
| Прошлы час | ||
| выгарцо́ўваў | выгарцо́ўвалі | |
| выгарцо́ўвала | ||
| выгарцо́ўвала | ||
| Загадны лад | ||
| выгарцо́ўвай | выгарцо́ўвайце | |
| Дзеепрыслоўе | ||
| выгарцо́ўваючы | ||
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)