вырашэ́нне, ‑я, н.

Дзеянне паводле дзеясл. вырашаць — вырашыць (у 2, 4 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

папулі́зм, -у, м. (кніжн.).

Грамадскі рух (з канца 19 ст.), які апелюе непасрэдна да шырокіх мас і сцвярджае, што яны самі, маючы моцнага лідара, здольны вырашаць свае сацыяльныя праблемы.

|| прым. папулі́сцкі, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

педсаве́т, ‑а, М ‑веце, м.

Педагагічны савет — сход настаўнікаў школы, паўнамоцны вырашаць вучэбныя і адміністрацыйныя пытанні.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

выраша́цца, ‑аецца; незак.

1. Незак. да вырашыцца.

2. Зал. да вырашаць (гл. вырашыць у 2, 4 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

вырашэ́нне ср.

1. реше́ние;

2. разреше́ние; реше́ние;

3. разреше́ние;

1-3 см. выраша́ць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ацверазе́ць, ‑ею, ‑ееш, ‑ее і ацвяро́зець, ‑ею, ‑ееш, ‑ее; зак.

Стаць цвярозым пасля ап’япення. // перан. Пачаць цвяроза думаць, разважаць, вырашаць пытанні.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ваці́раваць, ‑рую, ‑руеш, ‑руе; зак. і незак., што.

Вырашыць (вырашаць) што‑н. галасаваннем (у парламенце, на сходзе). Ваціраваць дзяржаўную пазыку. Ваціраваць давер’е.

[Ням. votieren.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

выраша́цца несов.

1. (о деле, вопросе) разреша́ться, реша́ться;

2. страд. реша́ться; разреша́ться; см. выраша́ць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

предреша́ть несов.

1. прадраша́ць, выраша́ць (напе́рад);

2. (предопределять) прадвызнача́ць; вызнача́ць (напе́рад); (обусловливать) абумо́ўліваць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

аўтано́мія, ‑і, ж.

Самакіраванне; права самастойна вырашаць справы ўнутранага заканадаўства і кіравання. Дэмакратычная дзяржава павінна прызнаваць аўтаномію розных абласцей, асабліва абласцей і акруг з розным нацыянальным саставам насельніцтва. Ленін.

[Грэч. autonomia.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)