Verbum

вы́пучить сов., разг. вы́пучыць, мног. павыпу́чваць, вы́пнуць; (о глазах) прост. вы́тарашчыць, вы́трашчыць, вы́лупіць;

вы́пятить сов., разг.

1. вы́пукліць, вы́пнуць, мног. павыпіна́ць; вы́пучыць, мног. павыпу́чваць; (с напряжением — ещё) обл. вы́прудзіць;

вы́пятить грудь вы́пнуць гру́дзі;

вы́пятить живо́т вы́прудзіць жыво́т;

2. перен. вы́лучыць, (подчеркнуть) падкрэ́сліць;