Verbum

чарпа́лка, -і, ДМ -лцы, мн. -і, -лак, ж. (разм.).

Прылада, пасудзіна для чэрпання.

Выліць з лодкі ваду чарпалкай.

павыліва́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е; -а́ны; зак., што.

Выліць усё, многае ці што-н. з многіх пасудзін.

П. ваду з вёдраў.

надлі́ць, надалью́, надалье́ш, надалье́; надальём, надальяце́, надалью́ць; зак., чаго з чаго.

Выліць частку вадкасці з чаго-н.

Н. малака з дайніцы.

падо́нкі, -аў, адз. падо́нак, -нка, м.

1. Рэшткі вадкасці на дне разам з асадкам.

Выліць п. з балеі.

2. перан. Дэкласаваныя, разбэшчаныя, злачынныя элементы грамадства (пагард.).

вы́плюхаць, -аю, -аеш, -ае; -аны; зак., што (разм.).

Плюхаючы, выліць.

В. ваду з начовак.

|| незак. выплю́хваць, -аю, -аеш, -ае.

|| аднакр. вы́плюхнуць, -ну, -неш, -не; -ні; -нуты.