вы́ліць² гл. ліць².

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

вы́ліць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. вы́лью
вы́лію		 вы́льем
вы́ліем
2-я ас. вы́льеш
вы́ліеш		 вы́льеце
вы́ліеце
3-я ас. вы́лье
вы́ліе		 вы́льюць
вы́ліюць
Прошлы час
м. вы́ліў вы́лілі
ж. вы́ліла
н. вы́ліла
Загадны лад
2-я ас. вы́лі вы́ліце
Дзеепрыслоўе
прош. час вы́ліўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

вы́ліць¹, -лью, -льеш, -лье і -лію, -ліеш, -ліе; вы́лі; -літы; зак., што.

1. з чаго. Выдаліць, прымусіць выцечы адкуль-н. (вадкасць).

В. ваду з вядра.

2. перан. Даць выхад якім-н. пачуццям, выказаць.

В. гнеў на каго-н. В. усё, што было на душы.

3. Зрабіць шляхам ліцця, адліць.

В. звон з медзі.

|| незак. выліва́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

вы́ліць I сов.

1. (жидкость) вы́лить; вы́плеснуть;

2. перен. (чувства) изли́ть, вы́лить

вы́ліць II сов. (изготовить посредством литья) вы́лить, отли́ть;

в. звон з ме́дзі — вы́лить (отли́ть) ко́локол из ме́ди

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

вы́ліць, ‑лью, ‑льеш, ‑лье; заг. вылі; зак., што.

1. Прымусіць вадкасць выцечы; выплюхнуць. Выліць ваду з вядра. Выліць малако ў каструлю.

2. перан. Даць выйсце якім‑н. пачуццям, выказаць што‑н. Выліць боль. Выліць гнеў. Выліць думкі. □ Васіль Ціханавіч гаварыў многа і доўга, здавалася, хацеў выліць усё, што, як цяжкі груз, ляжала на душы. Сіўцоў.

3. Зрабіць што‑н. шляхам ліцця. Выліць дэталь для машыны.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

вы́ліць

1. (ваду і г. д.) áusgießen* vt; áusschütten vt;

2. тэх. (з металу і г. д.) gíeßen* vt

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

ліць², лью, льеш, лье; льём, льяце́, льюць і лію́, ліе́ш, ліе́; ліём, ліяце́, лію́ць; ліў, ліла́, ліло́; лі; незак., што.

Вырабляць што-н. з расплаўленага рэчыва.

Л. гарматы.

|| зак. вы́ліць, -лью, -льеш, -лье; -літы; вы́лі.

|| наз. ліццё, -я́, н.; прым. ліце́йны, -ая, -ае і ліццёвы, -ая, -ае.

Ліцейная вытворчасць.

Ліцейны цэх.

Ліццёвае прэсаванне.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

дааста́тку, прысл. (разм.).

Да канца, поўнасцю.

Выліць усё д.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

вы́лить сов.

1. (о жидкости) вы́ліць, мног. павыліва́ць;

вы́лить во́ду из ведра́ вы́ліць ваду́ з вядра́;

2. перен. (чувства) вы́ліць;

вы́лить свои́ чу́вства вы́ліць свае́ пачу́цці;

3. (изготовить посредством литья) вы́ліць, адлі́ць;

вы́лить ко́локол из ме́ди вы́ліць (адлі́ць) звон з ме́дзі;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

вы́плеснуть сов., однокр. вы́плюхнуць, вы́ліць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)